Translate

31 Mart 2013 Pazar

ERMƏNİLƏRİN AZƏRBAYCANDA TÖRƏTDİYİ SOYQIRIMDAN 95 İL ÖTÜR

Ermənilər Azərbaycanın müxtəlif kənd və şəhərlərində 50 mindən çox azərbaycanlı
qətlə yetiriblər, on minlərlə yurddaşımızı isə öz torpaqlarından didərgin salıblar.

Ermənilərin 1918-ci il martın 31-də azərbaycanlılara qarşı törətdiyi soyqırımından 95 il ötür. Sovet hakimiyyəti dövründə uzun illər bu qətliamın üstündən sükutla keçilsə də, Azərbaycan müstəqillik qazandıqdan sonra hadisələr öz siyasi qiymətini aldı. Prezident Heydər Əliyevin sərəncamı ilə 1998-ci ildən 31 mart azərbaycanlıların soyqırım günü kimi qeyd edilir.

1918-ci ilin martında Rusiya bolşeviklərinin rəhbəri Vladimir Lenin bolşevik Stepan Şaumyanı Qafqaz fövqəladə komissarı təyin edərək Bakıya göndərib. Bolşeviklər Bakıda hakimiyyəti ələ keçirmək adı ilə erməni daşnaklarının silahlı qüvvələrinin gizli niyyətləri üçün şərait yaradıblar. Martın 31-də Bakı şəhərində azərbaycanlıların kütləvi qırğını başlayıb. Stepan Şaumyanın etirafına görə, dinc azərbaycanlıların qırğınında Bakı Sovetinin altı min silahlı əsgəri, eyni zamanda “Daşnaksütyun” partiyasının 3-4 minlik silahlı dəstəsi iştirak edib.

Üç gün davam edən qırğın zamanı erməni silahlıları bolşeviklərin köməyi ilə azərbaycanlıların yaşadıqları məhəllərə qəflətən basqınlar edib, əhalini uşaqdan böyüyədək qətlə yetirib. Həmin dəhşətli günlərin şahidi olmuş Kulner familiyalı bir alman, 1925-ci ildə Bakı hadisələri barədə bunları yazıb: “Ermənilər müsəlman (azərbaycanlı) məhəllələrinə soxularaq hər kəsi öldürür, qılıncla parçalayır, süngü ilə dəlmə-deşik edirdilər. Qırğından bir neçə gün sonra bir çuxurdan çıxarılan 87 azərbaycanlı cəsədinin qulaqları, burunları kəsilmiş, qarınları yırtılmış, cinsiyyət orqanları doğranmışdır. Ermənilər uşaqlara acımadıqları kimi, yaşlılara da rəhm etməmişdilər”.

Ümumiyyətlə, XX əsrin birinci yarısında Zaqafqaziyada baş vermiş iki qırğın zamanı (1905-1907-ci illər, 1918-1920-ci illər) 2 milyona yaxın azərbaycanlı, ermənilər tərəfindən qətlə yetirilmiş, öz ev-eşiyindən zorla qovulub.

Mart qırğını zamanı Bakı şəhərinin təkcə bir yerində qulaqları, burunları kəsilmiş, qarınları yırtılmış 57 azərbaycanlı qadınının meyidi tapılıb. Gənc qadınların diri-diri divara mıxlanması, ermənilərin hücumundan sığınmağa çalışan iki min nəfərin yerləşdiyi şəhər xəstəxanasının yandırıldığı da bu dəhşətli faktlar sırasındadır. Qaçıb canını qurtarmağa çalışan əhalini gülləbaran etmək üçün isə ermənilər şəhərin müvafiq yerlərində əvvəlcədən pulemyotlar yerləşdirmişdilər.

İrəvan quberniyası, Şərur-Dərələyəz, Sürməli, Qars və digər ərazilərdə azərbaycanlıların qırğınının fəal iştirakçılarından biri olmuş erməni zabiti Ovanes Apresyanın xatirələri əsasında amerikalı aqronom Leonard Ramsden Hartvill “İnsanlar belə imişlər” adlı kitab yazıb. Ovanes Apresyan kitabın müəllifi ilə söhbəti zamanı ermənilərin ingilislərin və Rusiyanın yardımı ilə öz məqsədlərinə çatdıqlarını qeyd edərək təkcə Bakıda mart qırğını zamanı iyirmi beş min azərbaycanlının qətlə yetirildiyini bildirib.

Daşnakların azərbaycanlılara qarşı soyqırımı yalnız Bakı ilə məhdudlaşmayıb. Qısa müddətdə Şamaxı, Quba, İrəvan, Zəngəzur, Qarabağ, Naxçıvan, Qarsda da azərbaycanlıların qırğını törədilib.

1918-ci ilin mart-aprel aylarında Şamaxıda 8 minə qədər dinc sakin qətlə yetiriliib. Şamaxı Cümə məscidi də daxil olmaqla əksər mədəniyyət abidələri yandırılıb və uçurulub.

Cavanşir qəzasının 28 kəndi, Cəbrayıl qəzasının 17 kəndi tamamilə yandırılıb, əhalisi məhv edilib.

1918-ci iln aprelin 29-da Gümrü yaxınlığında əsasən qadınlardan, uşaqlardan və yaşlılardan ibarət 3 min nəfərlik azərbaycanlı köçü pusquya salınaraq son nəfərinədək məhv edilib.

Erməni silahlı dəstələri Naxçıvan qəzasının bir neçə kəndini yandırıb, Zəngəzur qəzasında 115 azərbaycanlı kəndi məhv edilib, 3257 kişi, 2276 qadın və 2196 uşaq öldürülüb. Bütövlükdə bu qəza üzrə 10068 azərbaycanlı öldürülmüş və ya şikəst edilib, 50000 azərbaycanlı qaçqın düşüb.

İrəvan quberniyasının 199 kəndində yaşayan 135 min azərbaycanlı məhv edilib, kəndlər isə yerlə yeksan edilib. Erməni silahlı dəstələri daha sonra Qarabağa yürüş edib, 1918-1920-ci illər arasında Qarabağın dağlıq hissəsində 150 kənd dağıdılımış, əhalisi məhv edilib.

1920-ci ilin mayında ermənilərin və XI Qızıl Ordunun iştirakı ilə Gəncədə 12 mindən çox azərbaycanlı qətlə yetirilib.

REALİST ADİL

BU GÜN AZƏRBAYCANLILARIN SOYQIRIM GÜNÜDÜR


BU GÜN AZƏRBAYCANLILARIN RUS İMPERİALİSTLƏRİ VƏ ERMƏNİ DAŞNAQLARI TƏRƏFİNDƏN SOYQIRIM GÜNÜDÜR.

30 Mart 2013 Cumartesi

“ NURU PAŞANI TANIYAQ VƏ HALALLIQ ALAQ "



Deputat Fazil Mustafa Nuru Paşa ilə bağlı kampaniya başlatdı: “Öz xilaskarını unudan bir xalq heç vaxt qədirbilən sayılmaz”

Böyük Quruluş Partiyasının başqanı, deputat Fazil Mustafa facebook səhifəsində Nuru Paşa ilə bağlı kampaniyaya start verib. O, “Nuru Paşanı tanıyaq və halallıq alaq!” adlı kampaniya başladıb.

F.Mustafa “31 mart soyqırımını bizlər niyə qeyd edirik?”, - deyə qeyd edib: “Çünki 95 il öncə - 1918-ci ilin 31 mart tarixində erməni-rus birliklərinin idarə etdiyi Bakı Kommunasının quldur dəstələri otuz mindən artıq dinc Azərbaycan türkünü vəhşicəsinə qətlə yetiriblər. Bu quldurlar Bakıda, Qubada, Şamaxıda, Muğanda məhz etnik əlamətə görə bütün türk əhalini öldürməklə qalmamış, Qubada olan yəhudiləri də məhv etmişlər. Bu hadisədən iki ay keçməmiş Nuru Paşanın komandanlığı ilə Qafqaz İslam Ordusu Azərbaycan türklərini xilas etmək üçün vətənimizə gəlmiş, Bakı Kommunasının hərbi birləşmələrini darmadağın edərək sentyabr ayının 15-də Bakını işğaldan azad etmişdir. Məhz bu hadisədən sonra milli hökumətimiz Gəncədən Bakıya köçmüş, o zamandan Bakı Azərbaycanın başkəndi olmuşdur. Yüzlərlə türk əsgəri Azərbaycan türkləri ilə birlikdə bu savaşlarda şəhid olmuşdur. Sonradan Nuru Paşa heç bir səlahiyyəti olmadığı halda, Qarabağı da erməni quldurlarından təmizləmiş və orada Azərbaycan dövlətinin nəzarətini bərpa etmişdir.
Əvəzində nə baş verib? 95 il keçməsinə baxmayaraq, özünü o dövlətin varisi hesab edən biz azərbaycanlılar bu tarixi şəxsiyyətin və milli qəhrəmanımızın haqqını demək olar ki, unutmuşuq. Türkiyə səfirliyində kiçik bir büstdən və Şəhidlər Xiyabanında Şəhid Türk Əsgərinin xatirəsinə qoyulmuş abidə üzərində kiçik bir yazıdan başqa onun adını xatırladacaq bir işarə belə yox.
Öz xilaskarını unudan bir xalq heç vaxt qədirbilən sayılmaz! 
Azadlığımız yolunda misilsiz qəhrəmanlıq göstərmiş Nuru Paşanın ruhundan halallıq almayan bir millətin və dövlətin təməlində halallıq ola bilməz! Şəxsən mən Nuru Paşanın ruhuna sayğısız yanaşan hər bir azərbaycanlını qınayıram. Acınacaqlı haldır ki, Azərbaycanın rəsmi məqamları da bu məsələdə məqsədyönlü laqeydlik göstərirlər. Bunun əsas səbəbi bəzi savadsız və bədxah tarix “bilicilərinin” Nuru Paşa haqqında yazdıqları və yaydıqları iftiralardır. Guya o, ermənilərin dövlət qurmasına köməklik edib, guya Azərbaycanı işğal etmək məqsədilə gəlib, guya müstəqil Azərbaycan dövlətinin qurulmasını istəməyib və s. bu kimi əsli olmayan iftiralar.
Əminəm ki, bizim qədirbilən insanlarla birlikdə başlatdığımız kampaniya yaxın zamanlarda rəsmi səviyyədə də, cəmiyyətimiz tərəfindən də Nuru Paşaya layiq olduğu dəyərin verilməsi ilə yekunlaşacaq".
Deputat sözügedən kampaniya çərçivəsində nəzərdə tutulan addımların təxmini sıralamasını belə göstərib:

1. Qafqaz İslam Ordusu və Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Nuru Paşa haqqında filmləri sosial şəbəkələrdəki səhifələrimizdə yerləşdirmək və paylaşmaq;

2. Nuru Paşaya dəyər verən hər bir facebook istifadəçisinin səhifəsində onun şəklini yerləşdirmək və paylaşmaq;

3. Rəsmi məqamlara aşağıdakı təklifləri nəzərdə tutan müraciətlərin vaxtaşırı göndərilməsi və mətbuatda geniş təbliğat aparılması:

a) Bakı şəhərinin Binəqədi rayonu ərazisində prezidentin sərəncamı ilə inşası nəzərdə tutulan cameyə Nuru Paşanın adının verilməsi;

b) Ali məktəblərdə Nuru Paşa təqaüdünün verilməsi;

c) Hərbi məktəblərimizdən birinə Nuru Paşanın adının verilməsi;

d) Ölkənin bütün şəhərlərində küçə, prospekt, park və meydanlardan birinə Nuru Paşanın adının verilməsi;

e) Nuru Paşanın qəhrəmanlığı və Qafqaz İslam Ordusunun Azərbaycanı xilası barədə faktların bütün orta və ali təhsil müəssisələrində tədris olunan tarix və ədəbiyyat dərsliklərinə salınması, əhatəli şəkildə şagirdlərə və tələbələrə çatdırılması.

O, sonda mövzu ilə bağlı icrası və qəbul olunması real olan təkliflər verən hər bir duyarlı vətəndaşımıza minnətdarlıq ifadə edib: “Bir həftə ərzində bu təklifləri dəyərləndirib kampaniya üçün dəqiq iş planı hazırlayaraq gerçəkləşdirməyə başlayacağıq. İstərdim ki, siyasi mövqeyimi təqdir etməyən, dünyagörüşümü paylaşmayan insanlar da bu məsələdə səmimiliyimizi şübhə altına almağa çalışmasınlar. Dəstək verməsələr də, əngəl olmasınlar. Allah niyyətimizi uğura calasın!”

M.MAHRIZLI

28 Şubat 2013 Perşembe

AZƏRBAYCANIM - AĞDAMIM - QARABAĞIM - SUSMARAM


Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabinetinin 7 may 2019-cu il tarixli, 211 nömrəli Qərarı ilə Əhməd Cavad Azərbaycan Respublikasında əsərləri dövlət varidatı elan edilən müəlliflərin siyahısına daxil edilmişdir.





& VƏTƏNSEVƏRLƏR

27 Şubat 2013 Çarşamba

“İndi isə cənab konqressmenlər, təsəvvür edin ki, öldürülən 613 nəfər amerikalıdır”



“Sizə başımla cavabdehəm ki, Xocalıda ən azı 700 adam öldürülüb”

Publika.Az xəbər verir ki, Azərbaycanın məşhur kinossenaristi və rejissoru Ramiz Fətəliyev ABŞ Konqressinin üzvlərinə açıq məktub yazıb. Məktubda deyilir:

Hörmətli cənablar!

Mən Azərbaycan Respublikasının vətəndaşı, xalqımızın Xocalı faciəsi (genosidi) ilə bağlı ümummilli matəm günündə - 26 fevralda diqqətinizi tamamilə perpektivsiz, xəyali də olsa, bu tarixi fakta yönəltmək istəyirəm. Çünki əslində siz tərəfdən göstərilməli olan diqqət - özümə bu ifadəni məqbul sayıram - niyəsə göstərilmir.

21 il əvvəl mən Xocalı hadisələrinin araşdırılması ilə bağlı Parlament-istintaq komissiyasına (Konqresdəki komissiyaya anoloji olaraq) üzv seçildim. Biz demək olar ki, fasiləsiz 250 gün çalışdıq və Parlamentə nəticələri təhvil verdik. Bunu ona görə qeyd etdim ki, hadisələrlə bağlı məlumatlı olmamı nəzərə alasınız.

Lakin mən hazırda öz məlumatlılığımı ən sağlam insanı belə şoka salacaq rəqəmlər və faktlarla nümayiş etmək fikrindən uzağam.

Ən əsas şeyləri xatırlatmaq istəyirəm (şübhəm yoxdur ki, siz də bunları bilirsiniz). 1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə Xocalıda bir neçə min dinc sakin doğma torpaqlarından qovulmuş, o cümlədən qonşu Ermənistanın hərbi qüvvələri və Rusiyanın moto-atıcı alayı ilə birlikdə vəhşicəsinə məhvə məruz qalmışlar.

Həmin gecə öldürülənlərin rəsmi sayı 613 nəfərdir (başımla cavabdehəm ki, orada 700-dən çox adam öldürülüb, sadəcə 155 adam itkin düşmüş hesab edilir). Lakin protokoldan kənara çıxmayacam. Beləcə 613 nəfər.

İndi başqa şey haqqında danışacam.

Bizdə çoxları Amerika filmlərini sevir. Bax, elə dünən, sizin vaxtınızla səhərə yaxın biz “Oskar” mükafatlarının verilmə mərasiminə baxırdıq. Mən də baxırdım. Lakin fikirlərim bu günlə bağlı idi. Sonra birdən sizin filmlərinizdən birini xatırladım, çoxdan çəkilib. Sizi adla, məşhur aktyorların familiyaları ilə yormayacam, çünki sizə sujeti danışmalıyam - bəlkə də konqressmenlərdən heç olmasa, biri bu filmə baxmayıb.

Cənub ştatlarından birində - orada hələ də milli mənsubiyyətlə bağlı problemlər var - iki ağ dərili kişi afro-amerikalı məktəbliyə təcavüz edərək onu körpüdən atırlar, fiziki və mənəvi şikəst edirlər. Onları ciddi cəza gözləyir. İşlə bağlı tutulmuş vəkil də ağdır. Bütün 12 jüri heyəti də ağ dərilidirlər. Hakim də ağdərilidir və bu, real maneədir. İşə mükəmməl hazırlaşmış, onun bütün incəliklərini və nüanslarını öyrənmiş, hadisənin psixoloji rəsmini parlaq çizmiş vəkil də başa düşür ki, bu, qeyri-formaldır, amma onun keçə bilməyəcəyi manədir. Sonra o, elə bir addım atır ki, əslində hüquqi təcrübədə yolverilməzdir. Öz müdafiə çıxışında o, qoruduğu adamın psixoloji, mənəvi durumundan yox, onun zərərçəkmiş qızının vəziyyətindən danışır, əhatəli olaraq qızın yaşadıqlarını və bunun gələcək həyatına təsirini təsvir edir. Sonra isə jüri heyətinə baxaraq uzun fasilədən sonra sonuncu replikanı atır:
- İndi isə cənablar, təsəvvür edin ki, o, AĞDƏRİLİDİR.
Və jüri bəraət hökmünü çıxarır.

Hörmətli cənablar!

Əminəm ki, indi nə etdiyimi çoxunuz anladınız. Mən özüm də özümü dərk edəndən kinoda çalışıram və əlbəttə ki, filmlə real həyat arasındakı fərqi bilirəm.

Mən yazıçı adamam, ona görə də bu anlayışın qiymətini çox gözəl bilirəm. Lakin Xocalıda öldürülənlərin və xalqımın digər qurbanları artıq iyirmi ildir ki, ürəyimdə döyünür. Ona görə də özümü saxlaya bilmədim. Mən bunu edirəm.
Sizə deyirəm:

- İndi isə cənablar, təsəvvür edin ki, öldürülən 613 nəfər amerikalıdır.

Vaxtınızı aldığım üçün üzr istəyirəm.

Böyük hörmətlə,
Ramiz Fətəliyev, kinodramaturq.

26 Şubat 2013 Salı

27 FEVRAL, HƏM DƏ "QANADIMI" İTİRDİYİM GÜNDÜR


Oqtay İrşadoğlu (Əliyev)
(Doğum tarixi: 18.10.1960 - Ölüm tarixi: 27.02.2006).


Bu günlər dünyada yaşayan bütün azərbaycanlılar "XOCALI SOYQIRIMI" represiyasını ürək yanğısı ilə yad edirlər.

Xocalı soyqırımı insaniyyətə qarşı cinayətdir. Xocalı soyqırımı dünyadakı bütün dinlərin qəbul etmədiyi bir cinayətdir.
Xocalı faciəsini törədən cinayətkarların və onların arxasında duran qüvvələrin əsas məqsədi Azərbaycan torpaqlarının işğalı və bu ərazilərdə etnik təmizləmə siyasətinin aparılması olub. Düşmənlərimiz öz məqsədlərinə günahsız insanların qanı hesabına çatıblar. Onlar qəsbkarlıq siyasətlərindən əl çəkmək istəmirlər. Bu kütləvi qırğını törətmiş cinayətkarlar hələ də azadlıqdadırlar. Mən haqq - ədalətin zəfər çalacağına, bu cinayətkarların öz layiqli cəzalarını alacaqlarına ümid edirəm. Bunun üçün xalqımın beynəlxalq birliyin köməyinə də ehtiyacı var.

27 fevral, həm də "qanadımı" itirdiyim gündür. O vaxtdan tək qanadla qalmışam, heç yana uça bilmirəm. Könlüm keçir Qarabağdan, uça bilmirəm. Könlüm keçir İrəvandan, uça bilmirəm. Könlüm keçir Urmiyadan, uça bilmirəm. Tək qanadla uçmaqmı olar ?

Bəli, bu gün, yeddi il bundan əvvəl "qanadımı" itirdiyim gündür. Bu gün, mərhum qardaşım Oqtay İrşad oğlu Əliyevi itirdiyim gündür.

OQTAY İRŞAD OĞLU ƏLİYEVİN İŞ ARDICILLIĞI :

1) 1986 - cı ilin fevral ayından 1987 - ci ilin fevral ayınadək SSRİ Dövlət Təhlükəsizliyi Komitəsinin Minsk şəhərində yerləşən ali məktəbində ali kursların dinləyicisi olmuşdur.

2) 1987 - ci ilin fevral ayından 27 fevral 2006 - cı il tarixinədək ( yəni, iş başında rəhmətə gedənədək ) Azərbaycan Respublikası Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin orqanlarında və Nazirliyin özündə yorulmadan çalışmışdır.

3) Keçiriləcək əməliyyat əhəmiyyətli tədbirlərdə iştirak etmək üçün 1990 - cı ilin yanvar - fevral aylarında MTN - nin Ağdam rayon şöbəsinə, erməni silahlı dəstələrinə qarşı döyüşlərdə iştirak etmək üçün 1991 - ci ilin iyul ayında isə MTN - nin Goranboy rayon bölməsinə ezamiyyətə göndərilmişdir. Oqtay İrşad oğlu Əliyev ona tapşırılan vəzifəni məsuliyyətlə icra etmişdir.

4) 1992 - ci ilin fevral ayından 1993 - cü ilin avqust ayınadək MTN - nin Ağdam rayon şöbəsində könüllü xidmət edərək keçirilən bir sıra hərbi əməliyyatlarda da yaxından iştirak etmişdir. Ağdam rayonu erməni silahlı qüvvələri tərəfindən işğal olunmazdan 2 (iki) gün əvvəl bölmənin istifadəsində olan əməliyyat rabitəsini, icraatında olan bütün əməliyyat sənədlərini öz təkid və təşəbbüsü ilə şəxsən xilas edib çıxarmış və mühüm sənədlərin düşmənin əlinə keçməsinə imkan verməmişdir. Oqtay İrşad oğlu Əliyev həmin sənədləri MTN - nin Yevlax rayon şöbəsinə təhvil vermişdir.

5) 1993 - cü ilin avqust ayında yenidən MTN - nin Biləsuvar rayon şöbəsinə əməliyyat müvəkkili vəzifəsinə təyin edilmişdir.

6) 1995 - ci ilin dekabr ayının axırlarında MTN - nin Yardımlı rayon şöbəsinə əməliyyat müvəkkili təyin edilmişdir.

7) Vətənə göstərdiyi təmənnasız xidmətlərinə, tutduğu vəzifələrin öhdəsindən layiqincə gəldiyinə və rəhbərlik tərəfindən verilən tapşırıqları ləyaqətlə yerinə yetirdiyinə görə Oqtay İrşad oğlu Əliyev irəli çəkilərək Azərbaycan Respublikası Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin özündə işlə təmin edilmişdir.

8) 1997 - ci ildə "Qarabağ Müharibəsi Veteranı" adını qazanmışdır.

9) Oqtay İrşad oğlu Əliyev 25 mart 2005 - ci ildə 10 (on) il qüsursuz xidmətinə görə 3 - cü dərəcəli, 15 (on beş) il qüsursuz xidmətinə görə 2 - ci dərəcəli medallarla və sonrakı fəaliyyətində digər mükafatlarla təltif edilmişdir.

Azərbaycan Respublikası Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin sabiq əməkdaşı, mərhum Oqtay İrşad oğlu Əliyevin vətənimiz, xalqımız, dövlətimiz üçün gördüyü işlərdən, aldığı qiymətli mükafatlardan bu vaxtadək çox soydaşımız xəbərsiz olub. Oqtay Əliyev də Azərbaycanın müstəqilliyi və ərazi bütövlüyü uğrunda yorulmadan çalışıb. Birinci Qarabağ müharibəsində əlinə silah götürüb erməni təcavüzkarlarına qarşı döyüşüb. Ermənistan və onun himayədarları tərəfindən Qarabağda yaradılan terrorçu rejimin ölkəmizin sərhədlərini zorla dəyişdirməyə cəhd göstərməsinə qarşı mübarizə aparıb. Müharibə veteranı adını qazanıb. Atəşkəs dövrü Qarabağ həsrətindən, orada dəfn edilmiş əcdadlarının həsrətindən, şəhid olmuş dostlarının həsrətindən sıxıntı çəkərək 45 yaşında şəhid olub.

Allah rəhmət eləsin !

ALLAH BÜTÜN ŞƏHİDLƏRİMİZƏ RƏHMƏT ELƏSİN ! AMİN ...
Adil İrşadoğlu (Əliyev).
27.02.2013.