Translate

25 Nisan 2014 Cuma

İlham Əliyev: «Ermənistan Azərbaycanın işğal olunmuş ərazilərindən öz qoşunlarını çıxarmağa başlamalıdır»


Aprelin 24-də Praqada dövlət və hökumət başçılarının iştirakı ilə “Şərq tərəfdaşlığı” proqramının 5 illiyinə həsr olunan sammit keçirilib.

SİA-nın məlumatına görə, Ermənistan prezidenti Serj Sarkisyan Zirvə görüşünün plenar iclasında öz çıxışını bütünlükdə qondarma “erməni soyqırımı” ilə bağlı mülahizələrə həsr edib. Türkiyənin Sammitdə təmsil olunmamasından sui-istifadə edən Ermənistan prezidenti bununla da Sammitin plenar iclasının mövzusundan tamamilə kənara çıxaraq qondarma “soyqırımı” məsələsini qabardıb və Türkiyəni əsas tənqid hədəfi kimi seçib. Serj Sarkisyan bir tərəfdən Türkiyəni qondarma “soyqırımı” ilə bağlı konstruktiv mövqe tutmamaqda, digər tərədən isə Ermənistanla sərhədlərini açmamaqda əsassız olaraq ittiham edib və bu ölkənin Avropa İttifaqına üzvlüyünün yolverilməz olduğunu deyib. Ermənistan prezidenti çıxışında hər cəhdlə inandırmağa çalışıb ki, Avropa ictimaiyyəti qondarma “soyqırımı” ilə bağlı daha təsirli mövqe tutmalıdır.

Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev Serj Sarkisyana tutarlı cavab verib:

“Bu gün təəssüf ki, Ermənistan prezidenti burada fürsətdən istifadə edərək Türkiyəyə yenidən hücum edir. Bunu etmək asandır, çünki bu masa arxasında Türkiyə nümayəndələri yoxdur. Ancaq mən buradayam və Türkiyə-Ermənistan sərhədinin niyə bağlı olduğunu deyə bilərəm. Türkiyə ilə Ermənistan sərhədi Azərbaycanın Kəlbəcər rayonunun 1993-cü ilin aprelində işğalından sonra bağlanıb. Bundan əvvəl isə bütün azərbaycanlılar Dağlıq Qarabağdan qovulub, Dağlıq Qarabağ əhalisinin 30 faizi azərbaycanlılar idi. Kəlbəcərdən əvvəl 1992-ci ildə ermənilər Şuşanı və Laçını işğal etdilər. Daha sonra Ağdam, Füzuli, Zəngilan, Qubadlı, Cəbrayıl- Dağlıq Qarabağın inzibati sərhədlərindən kənarda olan ümumilikdə Azərbaycanın 7 rayonunu işğal etdilər ki, bu da Azərbaycanın beynəlxalq səviyyədə tanınan ərazisinin 20 faizini təşkil edir. Bizim əhali etnik təmizləməyə məruz qalıb və bu işğal BMT Təhlükəsizlik Şurasının 4 qətnaməsi, Avropa Parlamentinin qətnaməsi və Avropa Şurası Parlament Assambleyasının qətnaməsinə baxmayaraq bu günədək davam edir. Ermənistan bu qətnamələrə məhəl qoymur və nə tarixən, nə də beynəlxalq hüququn normalarına əsasən onlara aid olmayan ərazinin işğalını davam etdirir. Eyni zamanda, onlar Azərbaycanı qeyri-konstruktiv yanaşmada günahlandırmaqda davam edirlər. Bizim torpaqlarımız işğal altındadır. Helsinki Yekun Aktında ərazi bütövlüyü və öz müqəddəratını təyinetmə prinsipləri çox aydın əks olunub. Öz müqəddəratını təyinetmə ölkələrin ərazi bütövlüyünün pozulması hesabına əldə olunmamalıdır. Üstəgəl ermənilər artıq öz müqəddəratını təyin ediblər, onların müstəqil Ermənistan dövləti var. Təsəvvür edin, əgər ermənilər hər yaşadıqları yerdə öz müqəddəratını təyin etməyi davam etdirsələr, nə baş verər. Onlar burada — Çex Respublikasında, Gürcüstanda, Rusiyada, Amerikada, yaşadıqları istənilən yerdə eyni yanaşma göstərə bilərlər. Onların öz dövləti var, onlar öz müqəddəratını təyin edib. Münaqişənin tez bir zamanda həlli Azərbaycanın marağındadır. Mən əminəm ki, bu, həmçinin Ermənistan xalqının marağındadır, Cənubi Qafqazda əməkdaşlıq baxımından da maraq dairəsindədir.

Türkiyə-Ermənistan əlaqələrinə gəldikdə, Baş nazir Ərdoğan bir neçə il öncə bəyanatla çıxış edərək Ermənistanın rəhbərliyinə bütün arxivləri açmağı təklif etmişdi ki, tarixçilər iki xalq arasındakı münasibətlərin tarixi məqamlarını nəzərdən keçirsinlər. Ancaq bu təklif adekvat cavabla qarşılanmadı. Dünən isə Baş nazir Ərdoğan erməni əsilli insanlara başsağlığı verdi, ancaq təəssüf ki, buna da Ermənistan tərəfindən müvafiq reaksiya verilmədi. Baxmayaraq mən bilirəm ki, Birləşmiş Ştatlar və Avropa İttifaqı Türkiyə Baş nazirinin mövqeyini yüksək qiymətləndirdilər, ancaq görünür, bu, Ermənistan hökuməti üçün kifayət deyil. Bu, aydın göstərir ki, regionda sülh istəməyən kimdir. Biz sülh istəyirik, biz ərazilərimizin geri qaytarılmasını istəyirik. Ermənistan Azərbaycanın işğal olunmuş ərazilərindən öz qoşunlarını çıxarmağa başlamalıdır. Bunu etmək çox asandır. Yalnız Ermənistan tərəfindən siyasi iradə olmalıdır”.

xeber1.az


24 Nisan 2014 Perşembe

ALLAH'IM HAKLININ YANINDADIR


Ermeniler Uydurma soykırım günü gibi 24 Nisan'ı seçmiş ve her yıl hemin gün hay-küy koparmaktadırlar.24 Nisanda ne baş vermiştir?
Birinci Dünya Savaşından önce Türkiye sınırları içinde yaşayan Ermenilerin İsyan ve tahribatlarının ölkenin Diyarbekir,Trabzon,Sivas,Urfa,Yozqat,İzmit ve Adapazarı şeherlerine yayılması,Paytaht İstanbulda açık tehtitlere geçilmesi, dönemin Hökümetini Önlem almak mecburiyyetinde bırakmıştı.Hökumet ilk önlem olarak 24Nisan 1915'de Ermeni komite Merkezlerinin kapatılması, Ermeni Teşkilatlarının belğelerine el koyulması ve Komiteçilerin haps edilmesi kararını verdi.
O zaman Ermeni dilinde yayımlanan "Horizon" qazetesi yazırdı ki,"Ermeni halkı bir-iki bin ermeni komiteçiden ibaret deyil ve biz mutlak Ermenistanın bağımsız olması davasını devam ettireceyik". Bu hadiseden hemen sonra 6 Mayıs 1915'de Ermenilerin Ruslara teslim ettiyi Vanda Aram Manukyan adlı bir ermeni komiteçinin önderliyinde geçici Ermenistan hökümeti kurulmuştur.Elbette,Osmanlı Devleti buna izin vermiyecekti.
Çar Rusyasının güdümünde bir kukla Ermenistan devleti yaratmak çabası ve Osmanlı devletini yıkmak için yapılan kanlı projeler Doğu Anadoluda ve Güney Kafkasyada binlerce Müsülman Türkün katledilmesine sebeb oldu."Tehcir" kanununun kabul edilmesine kadar Osmanlı hükumeti bölgelerde çok ciddi araştırmalar aparmıştır, Ermeni katolikosu ve Ermeni Millet Vekilleri ,Ermeni milletinden olan devlet memurları ile fikir alış verişi aparılmıştır ve "Ölkenin müdafiesini teşkil etmek maksatı gerekcesiyle sert önlemler almak zorunda kalacağını" bildirmişdi.Hale Savaş başlamamış,Anadoludan başlayarak bütün ölkeni bürüyen İsyanlar önlemler alınmasını gerektirirdi.Bir Alman Geniralının dediyi gibi"Bu Bölgedeki müsülman halkı katletmeye başlayan" Ermenilerin karşısının alınılması elbette düşünülmeliydi.
İsyanları bastırmak yolunu seçmiş hükumet Van İsyanından sonra anlamıştıki,savaş döneminde ermenilerin hiyanetinin önünü alma çetin olacak.Savaş başlayan gibi Ermeniler o bölgenin işkal edilmesi için her türlü yardımı yapmışlardı.
Türkiye Cumhuriyeti Başbakanlık Devlet Arşivler İdaresinin yayımladığı Arşiv belgelerine göre Kafkasiyada va Anadoluda ermeni mezalimi kitabında gösterilir ki,Anadolu ve Güney Kafkazda 1906-1922'ci yıllar arasıda 517 bin Türk Müsülman, ermeniler tarafından katledilmiştir.Bunlar yalnız belgelerle tesbit edilenlerdir.Bazı belgelerde bu bölgede Ermeniler 2 milyon Türkü vahşice katletmişler.Ünlü Ermenişünas bilim adamı Castin Makkarti uzun yıllar apardığı araştırmadan bu sonuca varmıştır:Ermeniler Soykırım yalanını,Türklere yaptıkları Soykırımı örtmek için Uydurmuşlar.
Yani 24 Nisan 1915'de Ermeni katilleri haps edilerek yarqılanmışdır,Ermeni Teror teşkilatları ve ceteleri kapatılmışdır.
Tehcir kanunu ise 27May 1915'de Meclisden geçmiştir.
Ermenilerden Üzür dileyenler ve Ermeni katillerinin Torunlarına Başsağlığı Verenler,Ermenilerin Azerbaycanda Hocalıda,Karabağda Töktükleri Türklerin kanı yerdemi kalacak?Ermeniler tarafından Öldürülen Dedeme,Amcama,Dayıma göre Ailemden üzür dileyen bir ermeni görmedim.Karabağda Ermeniler tarafından esir edilerek namusu kirletilen ve sonrada saçlarından asılarak başının derisi kopartılan Türk Kızının Ahından korkmadınızmı?Ermenilerin eline geçmesin deye kendi kız yavrularını boğarak Araz nehrine atan bir Ananın Faciasını duydunuzmu?Akan göz yaşımız kurumadı,Tökülen kanlarımızın kisası alınmadı,Karabağ hale Ermenilerin elinde,Evlatlarımız Ermenistanda esir,Onlara yapılan işgencelerin sesini kimse duymuyor?Sehidlerimizin kanı yerde.Saymadığım binlerce aciları görmezden gelerek ermenilerden üzür diliyenler, Katil ermeniler Sizin olsun.Bize Türkiyenin Şerefli Türkleri Yeter
İki Bedende Bir Can Azerbaycan,Türkiye
Biz hem de Türkün Ortak Acılarının ve Derdlerinin Çocuklarıyız.Türke yapılan Zulümleri ve Adaletsizliyi Unutmadık, Unutturmayız.
Allah'ım Haklının yanındadır.
Türk Hakk'dan Yanadır.

Tenzile Rüstemxanlı

19 Nisan 2014 Cumartesi

"NİYƏ OBAMA QARABAĞA GÖRƏ PUTİNƏ TELEFON AÇMIR ?"



Deputat Zahid Oruc Milli Məclisin 18.04.2014 tarixli iclasında çıxış edərək Beynəlxalq qurumların, həmçinin hegemon dövlətlərin dünyada baş verənlərə ikili standartlardan yanaşmasından danışıb.

O, Ermənistanın bu günə kimi sanksiyalara niyə məruz qalmadığını anlamadaığını deyib:
"Ona görə ki, Azərbaycanın əhəmiyyəti Ukraynadan aşağıdır? 
Ona görə ki, Xəzər dənizi resursları Qara dənizinki kimi əhəmiyyət kəsb etmir? 
Baxın, Barak Obama Ukrayna hadisələrinə görə artıq 8-ci dəfədir ki, Putinə telefon açır. Avropa ölkələrinin rəhbərləri ilə danışıqlar aparır. Buna bir sözümüz yoxdur. Dünyanın güc mərkəzləridir. 
Bir dəfə görmüsünüz ki, Barak Obama Qarabağa görə Putinə telefon açsın? 
Niyə Barak Obama Qarabağa görə Putinə telefon açmır? Hətta bu o qədər baş verməyib ki, tribunadan bunun səsləndirilməsi insanları da inandırmır”.

"Qarabağ.az"

15 Nisan 2014 Salı

“ AZƏRBAYCAN TÜRKİYƏ İLƏ BİRLƏŞƏ BİLƏR ”


“1988-ci ildə çap etdirdiyim əsərimdə yazmışdım ki, ermənilər qəribə millətdir, hətta torpağın altındakı ölüləri də çoxalır...”

Aprelin 11-ə ABŞ Senatının Xarici Əlaqələr Komitəsi qondarma “erməni soyqırımı” iddialarını dəstəkləyən qərar layihəsini qəbul edib. Xarici Əlaqələr Komitəsinin rəhbəri Robert Menendezin təklif etdiyi layihənin lehinə 12, əleyhinə 5 senator səs verib. Belə görünür, ermənilər aprelin 24-də “soyqırım”ın növbəti ildönümünü böyük coşğu ilə keçirəcəklər. Azərbaycan parlamentinin üzvü Sabir Rüstəmxanlı ilə ermənilərin soyqırım iddialarında yola çıxaraq türk dünyasında bu gün baş verən olaylardan söhbət etdik. 

- Sabir bəy, 2015-ci ildə ermənilər qondarma soyqırımın 100 illiyini qeyd etməyə hazırlaşır. Siz ABŞ Senatının bu haqda qərar qəbul etməsini Türkiyə diplomatiyasının uğursuzluğu sayırsınızmı? 

- Belə bir soyqırım olmadığını dünya çox gözəl bilir. Bu olaylar I Dünya Savaşında baş verib. O zaman Türkiyə bir çox cəbhələrdə - Quzey Afrikada, ərəb dünyasının bir neçə ölkəsində, Balkanlarda savaşıb. 1912-ci ildə Balkan savaşında 5 milyon insan yerindən-yurdundan olmuşdu, Osmanlı xeyli torpaq itirmişdi. Ancaq dünya Balkanlarda türklərə qarşı edilən soyqırımını sanki görmürdü. Osmanlı I Dünya Savaşına girdikdən sonra Avropa ölkələri Osmanlını buna görə cəzalandırmaq niyyəti ilə erməni soyqırımı iddiasını ortaya atdı. Ancaq bu zaman nəzərə almadılar ki, Rusiya Osmanlının  üzərinə gedəndə çar II Nikolayın göstərişi ilə 200 minə yaxın erməni də silahlanmışdı. 

Osmanlı-Rusiya qoşunlar ön cəbhədə vuruşarkən onlar arxa cəbhədə Osmanlı içərisindəki erməni çetələri, daşnak qruplaşmaları ilə birləşib türk-müsəlman əhalini qırırdılar. Nəticədə 1915-16-cı ildə 700 mindən çox qətlə yetirilmişdi. Həmin olaylarda 300 min erməninin öldüyü deyilir. İndi Osmanlının varisi sayılan Türkiyədən bu qondarma soyqırımının öcünü alırlar. Bu gün həm Türkiyənin özündə, həm də dünyada xeyli soyadını dəyişmiş erməni var. Dünyada olan ermənilərin sayının düşünəndə görünür ki, həmin savaşlarda ermənilərə türklər qədər zərər dəyməyib. Ölən ermənilən sayını öncə 300 min göstərirdilər, sonra dedilər, yox 500 min erməni öldürülüb, ardınca 700 bu sayı minə, 1 milyona çıxardılar. Mən 1988-ci ildə çap etdirdiyim əsərimdə yazmışdım ki, ermənilər qəribə millətdir, hətta torpağın altındakı ölüləri də çoxalır, belə getsə öldürülən ermənilərin sayı milyon yarıma, 2 milyona çıxarılacaq. İndi baxıram, dünyanın bir sıra ensiklopedik nəşrlərində, ermənilərin kitablarında 2 milyon yarım, hətta daha yuxarı olan fantastik rəqəmlər göstərilir. 

Aydındır ki, bu, Böyük Britaniyanın və bir sıra Avropa ölkələrinin fitvası ilə ortaya atılan iddia idi. Halbuki Türkiyə dövləti erməniləri doğu Anadoluda öz iç vilayətlərinə köçürmüşdü ki, orada daha rahat yaşasınlar, həm də dövlətə xəyanət eləməsinlər. Savaş idi, savaş şərtləri belə tələb edirdi. Bunlar o qədər də uzaq tarixdə baş verməyib. Deyilənləri təsdiq edən çoxsaylı faktlar var. Ancaq bu gün bu qondarma siyasəti Türkiyəyə qarşı silah kimi işlədirlər, Avropa Birliyinə gedən yolda bunu bir maneəyə çevirirlər, eyni zamanda Qarabağ məsələsinin arxa plana keçirilməsində yararlanırlar. Belə bir fikir formalaşdırmağa çalışırlar ki, guya iki türk dövləti - Türkiyə ilə Azərbaycan birləşib məzlum erməni xalqından acıq çıxır, ona görə də Qarabağ məsələsində Azərbaycanın xeyrinə heç bir güzəştə gedilməməlidir, hətta Xocalı soyqırımına göz yummaq lazımdır. Təəssüf ki, bu proses gedir. 

Mən Fransadan, Avstriyadan olan bir sıra alimlərlə Anadoluda türklərin toplum məzarlara doldurularaq qətlə yetirildiyi yerlərə getmişəm. O toplu məzarlarda bu gün dünyaya özünü məzlum kimi tanıtmağa çalışan ermənilər yox, türklər uyuyur. Bu alimlər də deyirlər ki, erməni soyqırımı məsələsi Türkiyəyə qarşı təzyiq vasitədir, Türkiyə bunu qəbul edə bilməz, qəbul eləsə, Avropanın ikinci, üçüncü, beşinci tələbləri meydana gələcək. Niyyət Avropanın bir zamanlar “Böyük Türk” deyərək qabağında əsdiyi xalqı, onun dövlətini zəiflətməkdir. Osmanlı ilə bağlı xatirələri hələ də Avropanın ürəyindədir, ona görə də Türkiyənin güclü olmasını istəmirlər. 

“Rusiya Ukraynada yaşayan rusların haqqını müdafiə etməkdə haqlıdırsa, Türkiyə də Krımda, Rusiyanın digər bölgələrində yaşayan türkləri müdafiə eləməkdə haqlıdır və bunu etməlidir”

- Bu gün türk dünyasının problemlərinə bir də Krım problemi əlavə olunub. Krımın işğal etdiyinə görə Qərb Rusiyanı sıxışdırmağa çalışır. Proses AŞPA-nın sonuncu sessiyasında Rusiya səsvermə hüququndan məhrum edilməsinə qədər irəlilədi. Azərbaycan diplomatiyası yaranmış durumda Qarabağla bağlı hansısa nəticələrə nail ola bilərmi?

- Mənə elə gəlir, Krımla Qarabağı yanaşı qoymaq lazım deyil. Bunlar ayrı-ayrı məsələlərdir. Rusiya Ukrayna torpaqlarını işğal edib, Krımı öz ərazisinə qatıb, təbii bu, pislənməlidir. Ancaq gerçəkdə həmin torpaqların nə Ukraynaya, nə də Rusiyaya aidiyyəti yoxdur. Ora türk torpağıdır, ona görə də Krımla bağlı bu gün Türkiyə daha çox danışmalıdır. Dünyada türklərə qarşı soyqırım bir yox, iki, üç əsrdir davam edir. Bu gün biz dünyaya ermənilərin bizə qarşı soyqırım həyata keçirdiyini sübut üçün Xocalı faciəsini göstəririk, halbuki, ermənilər Qarabağın 50-dən artıq kəndində Xocalıdakı kimi soyqırım törədiblər. 

Dünya tarixinə baxdığımızda görürük ki, dünyanın ən böyük soyqırımlarının müəllifləri bu gün Türkiyəni soyqırım iddiası ilə üz-üzə qoymağa çalışan böyük dövlətlərdir. ABŞ-a gələn avropalılar hinduları məhv eləmişdi, Avstraliyaya gedən Böyük Britaniyalılar orada bir nəfər belə aboregen qoymadı, saysız-hesabsız insanlar öldürüldü, kiçik bir hissə adalara sürgün edilmişdi. Fransanın Əlcəzairdə yapdığı soyqırımı insanlıq tarixinin ən böyük utanclarındandır. Soyqırımı Balkanlarda türklərə qarşı serblər, yunanlar, bolqarlar, onlara dəstək verən çar Rusiyası ilə bərabər törədib. Krımdan, Quzey Qafqazdan, Azərbaycanda nə qədər insan Sibirə sürgün edilib. Rusiyanın bütün güney torpaqları türk torpaqlarıdır. Çində Doğu Türküstanda soyqırımı, qətliamlar törədilir. Bu gün İran adlanan yerdə bizim 35 milyon soydaşımız hüquqsuz bir vəziyyətdədir, hər gün qətl, həbs xəbərləri gəlir, İran zindanları soydaşlarımızla doludur. 

Bu gün dünyanın mənzərəsi, guya mədəni xalqların insanlığa münasibəti budur. Belə bir durumda Türkiyəni günahlandırmağa heç bir ölkənin haqqı yoxdur. Türkiyə Krım məsələsini dünyaya çıxarmalıdır. Rusiya həmin torpaqları işğal edərək bütöv bir xalqı öz yurdundan didərgin salıb. Keçən əsrin ortalarından Rusiya Krım türklərini, Axıska türklərini çöllərdə, vaqonlarda yaşamağa məhkum edib. Rusiya Ukraynada yaşayan rusların haqqını müdafiə etməkdə haqlıdırsa, Türkiyə də Krımda, Rusiyanın digər bölgələrində yaşayan türkləri müdafiə eləməkdə haqlıdır və bunu etməlidir. Dünya bu məsələyə bu cür baxmalıdır.

- Rusiyanın Qarabağla bağlı yeni planlar hazırladığı deyilir, bu fonda Türkiyə ilə Azərbaycanın konfederasiyada birləşməsi məsələsi gündəmə gətirilir. Rəhmətlik Əbülfəz Elçibəy də deyirdi ki, gün gələcək Ankara Bakıya vali təyin edəcək. Siz konfederasiya məsələsinə sıcaq baxırsınızmı?

- Biz 1991-ci ildə müstəqilliyimizi elan edəndə biz bu yolu tutmağı qərarlaşdırmışdıq. Biz Türkiyə ilə bir millətik, bunu heç kim inkar edə bilməz. Əgər bir millətiksə, demək, bir dövlətin də tərkibində birləşə bilərik. Bu gün Avropada dilləri, milli kimlikləri tamamilə ayrı olan xalqlar savaş olmaması, iqtisadiyyatlarının gəlişməsi üçün birlik yaradırlar. Nədən biz bunu etməyək? Çoxları “konfederasiya” sözündən qorxur. Ancaq dövlət müstəqillikləri, dövlət atributları qorunmaq şərti ilə bir çox digər məsələlərdə Azərbaycan Türkiyə ilə birləşə bilər. Məsələn, ordu birliyi, iqtisadi birlik, maliyyə birliyi ola bilər, vahid valyuta məkanı yaradıla bilər, gömrük birliyi qurula bilər. 

Bu, dünyanın qəbul etdiyi, alışdığı yoldur və biz də bu yolla gedə bilərik. Gələcəkdə bu birliyə Mərkəzi Asiyadakı türk dövlətləri də qoşula bilər. Çünki Balkanlardan ta Çinin içərilərinə qədər Avrasiya deyilən məkan türkün torpağıdır. Rusiya Avrasiya İttifaqı yaratmaq istəyir, ancaq bu əslində türkün Avrasiyasıdır. Bu gün Türkiyə ilə Azərbaycanın konfederasiyada birləşməsinin qarşısını bir çox dövlətlər almağa çalışır. Çünki Mərkəzi Asiyanın enerji qaynaqlarına türkdən əvvəl Avropa əl qoymaq istəyir. Ancaq türk dövlətləri bir araya gəlib öz torpaqlarına, öz sərvətlərinə sahiblik etməyi bacarmalıdırlar. Türk dünyanın gələcəyi haqqında danışdığımız türk birliyi ilə bağlıdır. 

“Niyyət Avropanın bir zamanlar “böyük türk” deyərək qabağında əsdiyi xalqı, onun dövlətini zəiflətməkdir”


- Türkiyə bir seçimi arxada qoydu və artıq cümhuriyyət tarixində ilk dəfə 10 avqust prezident seçkilərinə hazırlıqlar başlayıb. Bu prosesi necə dəyərləndirirsiniz?

- Azərbaycan Respublikası üçün prezidentlik institutu doğru seçilən modeldir. Çünki savaş gedən ölkələrdə parlamentli respublika o qədər uğurlu sayılmır. Açığı, Türkiyə üçün bu institutun nə qədər uğurlu olacağını söyləmək bir qədər çətindir. Əgər Türkiyənin indiki baş naziri prezident seçiləcəksə, o zaman Türkiyədə daxili münaqişələrin davam edəcəyini, daxili sabitliyi təmin etməyin mümkün olmayacağını düşünürəm. Bəllidir ki, bu gün əhalinin böyük bir hissəsi baş nazir Ərdoğandan narazıdır. Onun partiyası 30 mart bələdiyyə seçkilərində 46 faizə yazın səs aldı. Parlament seçkilərində də əhalinin təxminən yarısının səsini alıb. Əhalinin yarısından da az hissəsinin etimad göstərdiyi bir partiya liderinin Türkiyə prezidenti olması Türkiyəyə sabitlik, rifah gətirməz. Prezident postunu daha neytral başqa bir şəxs qazansa nələr baş verər - bu haqda da dəqiq proqnoz səsləndirmək çətindir. 

Aygün Muradxanlı
musavat.com

14 Nisan 2014 Pazartesi

MƏŞHUR MÜNƏCCİM PUTİNİN GƏLƏCƏK TALEYİNDƏN XƏBƏR VERDİ


Ukraynada Yanukoviç rejiminin çökəcəyini əvvəlcədən xəbər verən  Rusiyalı münəccim Sergey Loqinov Rusiyada Vladimir Putinin də çökəcəyini bəyan edib. Modern.az saytı xarici mediaya istinadən bildirir ki, münəccimin öncəgörməsinə görə, Putin rejiminin devrilməsi Rusiyanın xeyrinə olacaq. 

Qeyd edilir ki, Vladimir Vladimiroviçin fəaliyyəti Rusiya Federasiyasını böhrana aparacaq. Prezident Putinin adı hətta dünyada yanacağın qiyməti ilə də bağlanır. Qeyd olunur ki, əgər Putin 2014-cü ilin aprel ayından sonra hakimiyyətdə qalarsa, qaz və neftin qiyməti ciddi şəkildə aşağı düşəcək. 

Loqinov martın 23-də öz bloqunda yazıb ki, Rusiyanın Putindən azad olmasına bir təqvim ayı qalıb. Beləliklə, münəccimin bəyan etdiyi kimi aprel ayının ortalarına qədər Rusiya prezidenti ilə bağlı ciddi nəsə baş verməlidir. 

Loqinov hətta Putinin 80-90 faiz fiziki cəhətdən xəsarət alacağını, bunun ölümlə nəticələnəcəyini də istisna etmir. Loqinovun proqnozuna görə, Moskvada kütləvi etiraz aksiyalarının baş verəcəyi ehtimalı da yüksəkdir.   

Qeyd edək ki, Putinin xəstəliyi – bel sümüyündə xərçəngin olması ilə bağlı söz-söhbətlər çoxdan yayılıb. Müxtəlif müəlliflərin iddiasına görə, bu xəstəlik Rusiya prezidentinin ölümü ilə də nəticələnə bilər.

4 TÜRK DÖVLƏTİ BİRLƏŞDİ, ORDU QURDU...


Ankara ilə Bakının şok hərbi gedişi.Dağlıq Qarabağda hərbi təlimlər keçirməyə hazırlaşan TAKM adlı yeni ortaq ordu ehtimal edilən Rusiya təcavüzünə qarşı hazırlanır. NATO Türkiyəyə böyük mandat verib... 

Türkiyə ilə Azərbaycan arasında son vaxtlarda aparılan yüksək səviyyəli müzakirələrin və əməkdaşlığın daha bir ciddi məqamı üzə çıxıb. “Yeni Müsavat”a bəzi diplomatik qaynaqlardan bəlli olub ki, siyasi-iqtisadi sahələrdəki əməkdaşlıqlarla yanaşı, hərbi sferada da ciddi işbirliyi davam etməkdədir.

Hətta yaxın vaxtlarda Azərbaycanın sərhəd bölgələrində, o cümlədən də Naxçıvanda ortaq hərbi təlimlər başlayacaq. Bunun üçün xeyli zamandır hazırlıqlar da aparılır. Hərbi təlimlər Dağlıq Qarabağ və işğal altındakı Azərbaycan torpaqlarına yaxın bölgələri də əhatə edəcək.

“Yaxın zamanlarda dünya birliyi mühüm hərbi gəlişmələrin şahidi olacaq...”

Bu zaman tamamilə mümkündür ki, işğal bölgələrində qısamüddətli xüsusi əməliyyatlar da keçirilsin. Diplomatik qaynaqlardan verilən məlumatlarda iddia olunur ki, Türkiyə Suriyadan kürdlərin və ermənilərin kütləvi olaraq, həm də ailələr və tayfa halında, Dağlıq Qarabağa köçürülməsindən, eyni zamanda, Türkiyə, İraq və Suriyadan PKK silahlılarının bu bölgəyə sızmasından ciddi narahatdır. Üstəlik, bu köçə Azərbaycan tərəfinin bir az soyuqqanlı yanaşması da qardaş ölkəni qıcıqlandırır. Ona görə də Türkiyə istəyir ki, hərbi təlimlər zamanı köç bölgəsinə girilib-çıxılsın, ya da ora raketlər atılsın ki, Dağlıq Qarabağa köç edənlər və orada düşərgə salanlar bölgədə hər şeyin rahat olmadığını anlasınlar; ən azından, köç həvəsi və prosesi dayansın.

O da məlumdur ki, terror hörgütü olan PKK-nın Dağlıq Qarabağda düşərgələri və lojistik mərkəzi var. Bir çox PKK üzvləri hətta Ermənistan pasportu ilə təmin olunublar və onun vasitəsilə dünyada sərbəst hərəkət edirlər. Hazırda PKK atəşkəs elan etsə də, onun Türkiyəyə və Azərbaycana qarşı fəaliyyəti qətiyyən dayanmayıb. Hətta PKK-nın silahlı qanadının liderləri də müntəzəm olaraq işğal bölgəsinə baş çəkir və onların telefonlarına Ermənistanın telekommunikasiya şəbəkəsi xidmət edir.

"Avropa mediası bu hərbi birliyi “Turan ordusu” adlandırır. Türkiyənin bəzi media quruluşları isə hərbi birlik elan olunan zaman “Osmanlı ordusu dirilir” başlığı atıblar"

O da məlumdur ki, dəfələrlə Böyük Millət Məclisinin qərarı ilə Türkiyə ordusu ölkə sərhədlərindən kənarda antiterror əməliyyatları keçirib. Bu dəfə isə bu əməliyyatların ciddi və ortaq hərbi təlimlər adı ilə keçirilməsi nəzərdə tutulur. Çünki birbaşa antiterror əməliyyatı adı altında prosesin getməsi üçün ortaya çox ciddi sübutlar qoyulmalı və beynəlxalq birlik fakt qarşısında qalmalıdır. Üstəlik, beynəlxalq sanksiya da alınmalıdır ki, bu da rəsmən mümkün olan məsələ deyil. Ona görə də Türkiyə, ilk öncə Azərbaycanın, daha sonra da Vaşinqtonun razılığı ilə hərbi təlimlər zamanı Dağlıq Qarabağa “girib-çıxmaq” niyyəti üzrə hazırlıqlara başlayıb.

Ortaq hərbi birliyə daxil olan ölkələrə hər hansı bir təhdidi olarsa, onların müdafiə işləri də “Turan ordusu”nun vəzifələrindəndir

İddialara görə, hazırda “gerilla” (partizan) savaşı üzrə mütəxəssis olan ciddi bir heyət Azərbaycan ərazisində mənzil tutub. Ciddi qaynaqlar “Yeni Müsavat”a deyiblər ki, bu birliklərdən və qarşıdakı əməliyyatlardan NATO-nun mənzil qərargahında da məlumatlıdırlar: “Bunlar əslində NATO birlikləridir. Lakin Türkiyə ordusuna bağlıdırlar. Qərb Türkiyəyə regionda, o cümlədən də Azərbaycanda bir sıra hərbi korreksiyalar aparmaq üçün NATO egidası altında yüksək mandat verib. Yaxın zamanlarda dünya birliyi mühüm hərbi gəlişmələrin şahidi olacaq...”

Bu məqamda bir mühüm məsələni də qeyd edək. Azərbaycan ictimaiyyətinə az bəlli olsa da (Türkiyədə və dünyanın hərbi elitasında təfsilatlı məlumat var), hazırda 4 dövlətin qurduğu və adına “Turan Ordusu” deyilən ortaq hərbi missiya mövcuddur. “Turan Ordusu” adı ilə google-də verilən axtarışlar zamanı ortaya çıxan rəsmi qaynaqlardan və mətbuat məlumatlarından da görünür ki, ötən ilin avqustunda Türkiyə, Azərbaycan, Qırğızıstan və Monqolustan tərəfindən ortaq bir hərbi təşkilat qurulub. Avropa mediası bu hərbi birliyi “Turan ordusu” adlandırır. 

“Yeni Müsavat”a məlum olub ki, 3 ay öncə qeyri-rəsmi olaraq “Turan ordusu”nun mərkəzi Azərbaycana keçirilib. Bunu da səbəbi var - NATO və xüsusi ilə də Amerika Ukrayna hadisələrindən sonra gözlənilən Rusiya hərbi müdaxiləsindən Azərbaycanı Türkiyə ordusu vasitəsi ilə qorumağı qərarlaşdırıb

Türkiyənin bəzi media quruluşları isə hərbi birlik elan olunan zaman “Osmanlı ordusu dirilir” başlığı atıblar. Rəsmi təyinatı və mandatına görə, bu hərbi birlik modernləşdirilmiş silah, raketdən müdafiə sistemi, uzun məsafəli raket, döyüş təyyarələri, döyüş gəmiləri, vertolyot və pilotsuz döyüş təyyarələri istehsal etməlidir. Həmçinin, ortaq hərbi birliyə daxil olan ölkələrə hər hansı bir təhdidi olarsa, onların müdafiə işləri də “Turan ordusu”nun vəzifələrindəndir. Ordunun rəsmi adı ölkələrin baş hərflərindən düzəldilən TAKM abrivaturası ilə müəyyənləşib. Ordunun simvolu at heykəlidir.

Aydın məsələdir ki, burada Qırğızıstan və Monqolustan məsələnin dekorativ tərəfidir. Əsas məsələ Türkiyə və Azərbaycan ordularının ortaq bir qurumda rəsmən birləşməsindədir. Haqqında söhbət açılan və Azərbaycanın işğaldakı torpaqları ilə sərhədlərdə həyata keçirilməsi planlaşdırılan ortaq hərbi təlimlər də əslində “Turan ordusu” adlandırılan qurumun egidası altında aparılacaq. Onu da əlavə edək ki, qurumun ilk başqanlığı 2014-ün sonuna qədər Türkiyədədir. Bu səbəbdən, ilk mərkəz də Ankara olaraq təyin edilib.

“Rəsmi Bakı bu prosesə həm də bir fürsət kimi baxır- proseslər işğal altındakı torpaqların bir qisminin geri qaytarmaq üçün ciddi şanslar açır... ”

Lakin “Yeni Müsavat”a məlum olub ki, 3 ay öncə qeyri-rəsmi olaraq “Turan ordusu”nun mərkəzi Azərbaycana keçirilib. Bunu da səbəbi var - NATO və xüsusilə də Amerika Ukrayna hadisələrindən sonra gözlənilən Rusiya hərbi müdaxiləsindən Azərbaycanı Türkiyə ordusu vasitəsi ilə qorumağı qərarlaşdırıb. Məlumatı verən diplomat deyir: “Qərb paytaxtları Ukrayna, xüsusilə də Krım hadisələrindən sonra ağıllanıblar. Artıq qəbul olunur ki, Rusiya yalnız Krımı ilhaq etmək, Ukraynanı diz çökdürməklə kifayətlənməyəcək. Proses Moldova, Azərbaycan və Qırğızıstana da keçəcək. 

Azərbaycana Ermənistanın əli ilə, Dağlıq Qarabağ səmtindən hərbi müdaxilə gözlənilir. Paralel olaraq, birbaşa Rusiyanın əli ilə ölkə daxilində və xüsusi ilə də həssas etnik bölgələrdə iğtişaşlar törətmək planlaşdırılır. Bunun qarşısını almaq, hətta əvvəlcədən önləmək üçün bir sıra ortaq hərbi çalışmalar həyata keçirilir. Bu zaman əsas mandat NATO üzvü kimi Türkiyəyə verilib. Azərbaycan Rusiyadan çəkinir; lakin bilir ki, qorxunun əcələ faydası yoxdur. Rəsmi Bakı bu prosesə həm də bir fürsət kimi baxır - proseslər işğal altındakı torpaqların bir qisminin geri qaytarmaq üçün ciddi şanslar açır...”

Azərbaycanın müxalifət liderlərindən birinin də bu yaxınlarda dediyi kimi, hazırda ölkədəki sakitlik tufanqabağı olan sakitlikdir...

Beləliklə, ortaya maraqlı, həm də risklərlə dolu bir səhnə çıxır. Ukraynadan sonra dünyanın qlobal gücləri Azərbaycan coğrafiyasında savaşa qalxacaqlar və tərəflər buna indidən hazırlıqlar görür. Azərbaycanın müxalifət liderlərindən birinin də bu yaxınlarda dediyi kimi, hazırda ölkədəki sakitlik tufanqabağı olan sakitlikdir...

13 Nisan 2014 Pazar

BƏS HANI ERMƏNİSTANA QARŞI SANKSİYALAR ?


Azərbaycan torpaqlarının işğalı ilə bağlı yaranmış real beynəlxalq mənzərə

1. Ermənistanın silahlı təcavüzü və işğalı ağır nəticələrə gətirib çıxarıb.
Azərbaycanın Dağlıq Qarabağ bölgəsi və 7 ətraf rayon daxil olmaqla, 20% ərazisi 25 ilə yaxındır ki, Ermənistanın işğalı altındadır. Ermənistanın məcburi miqrasiya və etnik təmizləmə siyasəti nəticəsində bir milyondan artıq Azərbaycan vətəndaşı qaçqın və məcburi köçkünə çevrilib və onların insan hüquqları ciddi şəkildə pozulub. Azərbaycanın işğal edilmiş ərazilərində sosial və iqtisadi infrastrukturu məhv edilib, bu da olduqca ağır sosial, iqtisadi və ekoloji itkilərlə müşayiət olunub. İşğal edilmiş ərazilərdəki mədəni və tarixi irsə vurulmuş zərəri pul ilə ölçmək qeyri-mümkündür.
İşğal nəticəsində Azərbaycana vurulmuş maddi zərərin miqdarı 431 milyard ABŞ dollarından çoxdur və bu məbləğ ilbəil artır. Münaqişənin vurduğu mənəvi zərəri isə hesablamaq qeyri-mümkündür və bir milyon səkkiz yüz əlli min azərbaycanlının gündəlik həyatında müşahidə olunur.

2. İşğal altında qalmış Sərsəng su anbarı cəbhəyanı rayonlar üçün ciddi təhlükə mənbəyidir.
Qeyd edilməlidir ki, Azərbaycanın cəbhəyanı rayonlarının (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Goranbay, Tərtər, Yevlax) meliorasiya və irriqasiya şəbəkəsi 1976-cı ildə Tərtər çayı üzərində inşa edilmiş Sərsəng su anbarından qidalanırdı. Təəssüf ki, bu su anbarı 22 ildən artıqdır ki, işğal altındadır. 
Baxımsızlıq nəticəsində su anbarı ətrafındakı 6 rayonun torpaqları susuz qalmışdır. Bəzi ekspertlərin hesablamalarına görə Sovet İttifaqı dövründə inşa edilmiş anbarın dağılmasının ətraf ərazidə yaşayan 400 min mülki əhali üçün fəlakət xarakterli təhdid yaradacağı qaçılmazdır. Ermənistanın anbara nəzarət etməsi artıq böhrana səbəb olmuşdur, belə ki, qışda su buraxıldıqda ətraf rayonlarda yollar dağılır və yayda su kəsildikdə ətrafdakı əkin sahələri quruyur. Lakin Ermənistanın regionu işğal etməsi səbəbindən bu iqtisadi, humanitar, ekoloji və bioloji fəlakət təhlükəsi yalnız son vaxtlar gündəmə gəlmişdir.

3. Naxçıvanın blokada vəziyyətində yaşaması faktiki olaraq bölgənin inkişafının qarşısını alır
Naxçıvan Muxtar Respublikası 25 ildir ki, blokada şəraitində yaşayır və bu müddət ərzində bölgədə yaşayan 410 mindən artıq mülki əhali böyük əziyyətlərə düçar olmuş, təbii qaz və elektrik enerjisi çatışmazlığı əhalinin vəziyyətini daha da çətinləşdirmiş, bölgənin iqtisadi və sosial inkişafına ciddi neqativ təsir göstərmişdir. Təəssüflə qeyd etməliyəm ki, indiyədək blokada nəticəsində Naxçıvanda yaranmış vəziyyətə dair beynəlxalq sferada hər hansı bir müzakirə aparılmamış, Naxçıvana dair AŞPA və digər beynəlxalq təşkilatlarda hər hansı bir qətnamə qəbul edilməmişdir.

4. Krım və Dağlıq Qarabağın vəziyyəti bir-birindən kəskin fərqlənir
Bir çox ekspertlər Krım ilə Dağlıq Qarabağ arasında oxşarlıqların olduğunu vurğulayır. Buna baxmayaraq, bu iki münaqişə tarixi, siyasi və hüquqi baxımdan bir-birindən kəskin fərqlənir. Məsələn:
a. Bütün etnik qruplar, o cümlədən ruslar, ukraynalılar, Krım tatarları Krımdakı referendumda iştirak etdilər. Dağlıq Qarabağda ümumxalq səsverməsi adı altında keçiriləcək hər hansı gələcək səsvermədə yalnız işğal olunmuş ərazilərdə yaşayan ermənilər iştirak edəcək. Qeyd etmək lazımdır ki, bu ərazi zorla mono-etnik əraziyə çevrilmişdir. Azərbaycanlılar etnik təmizləməyə və məcburi miqrasiyaya məruz qaldığı üçün ermənilər bu gün Dağlıq Qarabağda yeganə etnik qrup təşkil edir.
b. Beynəlxalq hüquq nöqteyi-nəzərdən öz müqəddəratını təyinetmə hüququ müharibə aparan, ərazidə yaşayan digər xalqların nümayəndələrinə qarşı zorakılıq əməlləri, kütləvi qırğınlar və soyqırım cinayəti törədənlərə şamil edilmir və zorakılıq yolu ilə dövlətlərin ərazilərinin bölünməsi qanuni hesab edilə bilməz.

5. Azərbaycan Ukraynanın ərazi bütövlüyünü dəstəkləyir, lakin Ukrayna ilə eyni səviyyədə dəstək tələb edir
Azərbaycan Ukraynanın ərazi bütövlüyü, suverenliyi və sərhədlərinin toxunulmazlığını dəstəkləyir. Azərbaycan Nümayəndə heyəti martın 27-də BMT Baş Assambleyasında “Ukraynanın ərazi bütövlüyü”nə dair qətnaməni dəstəkləyərək, bu məsələdəki mövqeyini açıq nümayiş etdirdi.
Eyni zamanda, hesab edirəm ki, Dağlıq Qarabağ dondurulmuş münaqişə deyil, bütövlükdə Cənubi Qafqazda təhlükəli qeyri-sabitlik mənbəyidir və Ukrayna böhranı ilə eyni diqqətə layiqdir. Odur ki, beynəlxalq təşkilatlar və Avropa institutları öz qərarlarına hörmətlə yanaşmalı və qəbul etdikləri qərarları yerinə yetirməlidirlər.
Ermənistan təcavüzününnəticəsi olaraq blokadaya görə 410 min Naxçıvan əhalisi, Sərsəng su anbarının işğal altında olması səbəbindən ətraf 6 rayonun 400 min nəfər əhalisi və 20 ildən artıq müddətdə davam edən hərbi işğal səbəbi ilə 1 milyona qədər azərbaycanlı, ümumilikdə 1.850.000 nəfər Azərbaycan vətəndaşı insan hüquqlarından məhrum olmaqla, öz ölkəsində qaçqın kimi, mürəkkəb sosial-iqtisadi şəraitdə yaşayır.
Lakin beynəlxalq təşkilatlar hər vəchlə Ermənistanın müdafiəsində durur, ona havadarlıq edir, işğala son qoyulması istiqamətində heç bir real hərəkət etmək istəmirlər, yalnız qətnamələr qəbul etməklə kifayətlənirlər, ona qarşı heç bir sanksiyalar tətbiq etmirlər, bu beynəlxalq qurumlar işğala məruz qalmış Azərbaycanla işğalçı Ermənistan arasında nəinki heç bir fərq qoymur, hətta Ermənistanı daha demokratik ölkə kimi göstərməyə can atırlar.

6. Altı Şərq Tərəfdaşlığı ölkəsində
Şərq Tərəfdaşlığı proqramında, Belarusu nəzərə almasaq, 5 post-Sovet ölkəsi iştirak edir. Şərq Tərəfdaşlığının əsas məqsədi tərəfdaş ölkələrlə Aİ arasında daha sıx inteqrasiya əlaqələrinə nail olmaqdır. Lakin Tərəfdaşlığın əsas məqsədlərində Rusiya faktoru nəzərə alınmayıb.
Post-Sovet ölkələri ilə Rusiya arasında müxtəlif sahələrdə əlaqələr mövcuddur və ŞT ölkələrinin əksər ərazi problemlərinin həlli Rusiyadan asılıdır. Odur ki, Şərq Tərəfdaşlığı proqramında Rusiya faktorunun nəzərə alınmaması Şərq Tərəfdaşlığı ölkələrini Avropa İttifaqı ilə Rusiya arasında çətin seçim qarşısında qoyur.
Digər tərəfdən, ŞT ölkələri Qərb və Rusiya maraqlarının toqquşduğu geosiyasi məkandır. Aİ indiyə qədər Şərq Tərəfdaşlığı proqramında tərəfdaş ölkələrin qarşılaşacağı risklərin qarşısının alınmasına yönəlmiş mexanizm təklif etməyib. Ona görə də tərəfdaş ölkələr mövcud geosiyasi risklərdən sığortalanmayıblar.
Bu baxımdan Ukrayanada baş verən böhran geosiyasi böhrandır. Əgər Şərq Tərəfdaşlığı Proqramı tərəfdaş ölkələrinin ərazi problemlərini həll etmək gücündə deyilsə, əksinə bu ölkələr üçün yeni ərazi itkilərinə və digər məhrumiyyətlərə yol açırsa, deməli, bu Proqramın gələcəyi barədə ciddi düşünülməlidir.
Ümumiyyətlə uğursuz, gələcəyi ümidsiz və qaranlıq görünən Şərq Tərəfdaşlıq Proqramı və Avronest PA-nın taleyinə Avropa Parlamentinin seçkilərindən sonra yenidən baxılmalıdır.

7. Azərbaycan Aİ ilə ikitərəfli strateji əlaqələrdən yararlanır
Assosiasiya sazişi universal saziş deyil, Aİ-nin öz qonşuları ilə imzalayacağı ikitərəfli sazişdir. Sazişin şərtləri aidiyyəti tərəflər arasında danışıqlar nəticəsində formalaşdırılır. Azərbaycan Aİ ilə ikitərəfli strateji tərəfdaşlıqdan yararlanır və Aİ ilə Azərbaycan arasında bir ildən artıqdır ki, bu istiqamətdə danışıqlar aparılır.

8. Azərbaycan və Avropa İttifaqı enerji sahəsində əməkdaşlıq edir
"Şahdəniz" yatağından emal ediləcək qazın 2018-ci ildən Trans-Adriatik (ТАР) və Trans-Anadolu (ТАNАР) qaz kəmərləri vasitəsilə Avropaya nəql olunacağı gözlənilir. Bakı-Tbilisi-Ceyhan neft boru kəməri, Bakı-Tbilisi-Ərzurum qaz kəməri və Bakı-Tbilisi-Qars dəmiryolu layihələri Aİ ölkələrinin enerji təhlükəsizliyinin təmin edilməsinə xidmət edir.

9. Beynəlxalq təşkilatların mövqeyi birmənalı olsa da, Ermənistana qarşı heç bir sanksiya tətbiq edilmir
BMT Təhlükəsizlik Şurası 1993-cü ildə Azərbaycan ərazilərinin işğalına dair 4 qətnamə qəbul edib (Qətnamə 822, 853, 874 və 884), bu sənədlərdə işğalçı tərəfdən işğal edilmiş əraziləri qeyd-şərtsiz azad etmək tələb edilirdi. Azərbaycan ərazilərinin ermənilər tərəfindən işğalı həmçinin AŞPA, Avropa Parlamenti və digər beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən pislənib.
Beynəlxalq təşkilatlar müxtəlif qətnamə və bəyanatlarla Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü beynəlxalq səviyyədə tanınmış sərhədlər çərçivəsində tanıyır, lakin Ermənistana qarşı heç bir sanksiya tətbiq etmirlər.
Beynəlxalq ictimaiyyət Ermənistanın Azərbaycana qarşı təcavüzünü pisləməklə kifayətlənir və bu, beynəlxalq təşkilatların ikili standartlardan çıxış etdiyini göstərir.

10. Azərbaycan beynəlxalq təşkilatlarda ayrıseçkiliklə üzləşir.
Biz çox illərdir ki, Şərq Tərəfdaşlığı proqramında iştirak edirik. Biz 14 ildir ki, Avropa Şurasının üzvüyük. Lakin problemlərimizin həlli 20 ildir ayrıseçkiliklə üzləşdiyimiz beynəlxalq təşkilatlarda müvafiq qaydada dəstəklənmir. Rusiyanın Krımı özünə birləşdirməsindən sonra diplomatik danışıqlar və ona tətbiq edilən sanksiyalar fonunda Qərbin işğal edilmiş əraziləri, Dağlıq Qarabağ və ətraf rayonlarla bağlı ikili standartlar və riyakarlıq nümayiş etdirməsi özünü daha qabarıq şəkildə biruzə verir. Azərbaycanın bu rayonları 25 ilə yaxındır ki, beynəlxalq hüquq normaları pozulmaqla, Ermənistanın işğalı altındadır, lakin Aİ ərazi bütövlüyünün bu pozulmasına və bir milyon məcburi köçkünün əziyyət çəkməsinə etinasızlıqla yanaşır. Qanun qanundur və heç zaman müxtəlif ölkələr üçün fərqli şəkildə şərh edilməməlidir. Dünya Moskvaya diplomatik təzyiq göstərir, bəs hanı Ermənistana qarşı sanksiyalar? Beynəlxalq ictimaiyyət Ukrayna və onun ərazi bütövlüyünü dəstəkləyən bəyannamə və tədbirlər kimi, bu gün eyni dəstəyi Azərbaycana da təmin etməli, eyni zamanda BMT-nin Təhlükəsizlik Şurası, Avropa Parlamenti, Avropa Şurası tərəfindən qəbul edilmiş qətnamələrə hörmət etməlidir.
Hesab edirəm ki, Amerika və qərb dövlətlərinin, bütün beynəlxalq qurumlarının Ukraynaya verdikləri dəstəkdən Azərbaycan dərs götürməli, dünya birliyindən, xüsusilə Avropa İttifaqı, Avropa Şurası və ATƏT-dən Ermənistana sanksiyların tətbiqini və öz haqqını tələb etməlidir.
Onlar isə bunu etmək əvəzinə daim müxtəlif bəhanələrlə Azərbaycanın başını qarışdırmaqla məşğuldurlar. Beynəlxalq qurumlar isə Ermənistanı müdafiə etmək üçün insan hüquqları altında Azərbaycanın Avropa Şurasının Nazirlər Komitəsinə sədrlik edəcəyi dövrdə ölkəmizə qarşı geniş miqyaslı hücümlara hazlrlaşırlar. Bunun rüşeymləri artıq görünür.
Özünü azadlıq və vəhdət evi hesab edən Avropa Şurası dünya ictimaiyyətinə təsdiq etmək istəyir ki, onun əsas fəaliyyəti insan hüquqlarıdır. Araşdırdıqda görürsən ki, bu, AŞ-ya üzv olan 47 dövlətdən ancaq əsasən dörd ölkəyə şamil olunur :
- Rusiya, Ukrayna, Türkiyə, Azərbaycan.
Hazırki vəziyyətdə beynəlxalq təşkilatlar, o cümlədən, Avropa Şurası Ukraynanı bu siyahıdan silmişlər. Bundan əlavə, qeyd edilən güc mərkızləri onlar üçün xüsusi əhəmiyyət kəsb edən Türkiyəyə qarşı hücumlardan ehtiyatlanırlar.
Digər tıərəfdən, AŞPA aprelin 10-da Rusiyanı müvəqqəti səsvermə hüququndan məhrum etdi. Lakin 2 gün sonra çoxları hücum etməyə ölkə tapmadıqlarından məyus oldular. Belə ki, AŞPA-da insan hüquqları adı altında hücum obyektlərinin sayı minimuma enmiş oldu. Ona görə də Avropa Şurası öz iş dinamikasını pozmamaq üçün Azərbaycana hücum strategiyasına gizli start verməyə başlamışdır.
Hamıya bəllidir ki, beynəlxalq təşkilatların hər hansı bir ölkəyə, xüsusilə Azərbaycana hücum etmək üçün çoxdan bəlli olan iş mexanizmi vardır. Dünyanın güc dövlətləri tərəfindən maliyyələşən, onların sifarişlərini yerinə yetirən və qondarma, böhtanlı faktlarla beynəlxalq təşkilatlara istinad mənbəyi verən bir neçə beynəlxalq QHT: Amnesty International, Human Rights Watch, Avropa Sabitlik Təşəbbüsü, Freedom House və digər beynəlxalq təşkilatlar insan hüquqları və söz azadlığı ilə bağlı ölkəmizə qarşı fəaliyyətə başlayır. Hadisələr sonradan köhnə ssenari üzrə davam etdirilir: onlar eyni zamanda yerli QHT-ləri maliyyələşdirərək müxtəlif üsullarla öz istinadlarını daha da gücləndirirlər. Yeri gəlmişkən demək istərdim ki, Azərbaycanın bəzi QHT-ləri Avropa Şurasına üzv ölkələrin milli QHT-ləri arasında xarici donorlar vasitəsilə öz ölkəsinə əsassız böhtanlarla hücum etməkdə çempiondurlar.

Elxan Süleymanov
AVCİYA-nın prezidenti,
Şamaxının millət vəkili

DAĞLIQ QARABAĞI RUSİYAYA BİRLƏŞDİRİRLƏR ? YOXSA ...


Dünən gecə Rusiyanın Gümrüdə dislokasiya olunan 90 ədəd tank və zirehli texnikası Ermənistanın Gorus bölgəsinin Karaşen yaşayış məntəqəsinə gətirilib.

Bu barədə məlumatı “Axar.az”a Ukrayna Qarapapaq Türkləri Milli Şurasının (UQTMŞ) sədri Daşqın Gülməmmədov deyib. O, qeyd edib ki, Rusiya ordusuna məxsus tanklar Laçının bir addımlığındadır: “Artıq Rusiya Baş Qərargahı Azərbaycanın işğal edilmiş Dağlıq Qarabağ və ətraf rayonlarında yerləşən Ermənistan ekspedisiya korpusunu əlavə tank və zirehli texnika ilə gücləndirməyə başlayıb. Dünən axşam zirehli texnika, qoşqulu avtomobillərdə Gümrü-İrəvan-Artaşat-Sisian-Gorus avtomobil yolu vasitəsilə xüsusi maskalanmış vəziyyətdə işğal edilmiş Laçın rayonu yaxınlığına — Karaşen yaşayış məntəqəsinə gətirilib. Qoşqulu avtomobillərə yüklənmiş hərbi texnika maskalanmış olsa da peyk vasitəsilə müşahidə olunub. Onun sözlərinə görə, artıq İsrailin «Mossad» və ABŞ-ın Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsində bununla bağlı məlumat var: “Dünən gecə ABŞ Milli Təhlükəsizlik Agentliyi hərbi texnikanın köçürülməsini tam dəqiqliyi ilə müşahidə edib və peyk vasitəsilə videolentə alıb. Yaxın 2 gün ərzində isə Xankəndi-Ağcabədi və Ağdərə-Tərtər istiqamətindəki mövqelərə yaxın ərazilərdə yerləşdiriləcək. Çox güman ki, Dağlıq Qarabağın Rusiyaya birləşdirilməsinə başlanacağı təqdirdə, Tərtər-Yevlax istiqamətində genişmiqyaslı hücum imitasiya ediləcək”. Gülməmmədov bildirib ki, iki gün öncə isə Rusiya Baş Kəşfiyyat İdarəsinin (QRU) 3 generalı Xankəndiyə ezam olunub: “Bu məlumat artıq İrəvanda söz-söhbətə belə səbəb olub. Həmçinin, artıq Ermənistan televiziyaları bir həftədir ki, mütəmadi olaraq silahli qüvvələr barədə reportajlar hazırlayır və «Favorit» tipli HHM raketlərini reklam edirlər.

Seva

11 Nisan 2014 Cuma

"20 YANVARA GÖRƏ QORBAÇOV HAAQA TRİBUNALINA VERİLMƏLİDİ"


Politoloq Tofiq Abbasov: "Nə qədər ki, Qorbaçov sağdır, onu ittiham etmək lazımdır"

Bir qrup rusiyalı deputatın SSRİ-nin eks prezidenti Mixail Qorbaçova qarşı cinayət işinin açılmasını tələb etməsi Azərbaycanın da 20 yanvar hadisələrinə görə onu məhkəməyə verə biləcəyi fikrini gündəmə gətirdi.

ANS PRESS-in məlumatına görə, Qorbaçovun məhkəməyə verilib ittiham edilməsi barədə politoloq Qabil Huseynli bunları bildirdi: 
”Qorbaçovun ən böyük günahı məhz 20 yanvar hadisələri, 9 aprel Gürcustanda baş verən,Vilnusda törədilən hadisələrdir. Günahsız insanların vəhşicəsinə qırdırılması Qorbaçovun əmrilə baş verib. Bu cinayətlərin içində ən böyüyü məhz 20 yanvar qırğınıdır. Orda ölənlərin sayı 165 nəfərdən çoxdur, yaralanlar isə 600 nəfəri keçib. Miqyasına, həyata keçirilmə formasına görə hec bir tutarlı səbəb gətirilmədən güya Azərbaycanda fundamental islamın qələbə cala biləcəyi ehtimalı oldugundan bunun qarşısını almaq zərurətindən Bakıya qoşun yeridildi. Bütün bunlar Qorbaçovun təşəbbüsü ilə SSRİ Ali Sovetinin fərmanı ilə həyata keçirildi. Qorbaçovun ən böyuk qunahlarından biri Bakıdakı qanlı yanvar hadisələridir. O, buna görə cavab verməlidir. Azərbaycan buna dəfələrlə təşəbbüs göstərib, amma təəssüflər olsun ki, bu məsələyə nail ola bilməyib. SSRİ-nin dağılması ilə bağlı onu günahlandırmaq cəfəngiyatdır. Azərbaycan Qorbaçovu və onun o dövr yanında olan komandasını beynəlxalq Haaqa tribunalına verməlidir. Haaqa tribunalı bu məsələni araşdırmalı, onları muhakimə etməlidir”.

Politoloq Tofiq Abbasovun fikri isə belə oldu: ”20 yanvar hadisələri sovet rejiminin Azərbaycan xalqına qarşı duşünülmüş bir təxribatıdır. Bu, qanlı təxribat idi, bu, cinayətkar bir hadisə idi. Bunun arxasında Kreml rəsmləri ilə erməni diqtəçi qruplarının fəalları dururdu. Bizim Azərbaycan üçün burda qaranlıq bir məqam qalmayıb. Nə qədər ki, həmin dövrdə ölkəyə rəhbərlik edən və 20 yanvar hadisələrinə birbaşa cavabdehlik daşıyan Qorbaçov sağdır, onu ittiham etmək lazımdır. Gunahsız insanları öldutdürən Qorbaçovla yanaşi Bakatin və o dövr hakimiyyətdə olan digər səlahiyyətli şəxslər məhkəmə qarşısında cəzalandırılmalıdır. Bu məsələyə nöqtə qoyulmayib. Cinayət baş veribsə, cəzası da olmalıdı".

Xatırladaq ki, Rusiya Dövlət Dumasının bir qrup deputatı Sovet İttifaqının dağılması dövründə baş verən hadisələri yoxlamaq məqsədilə ölkənin Baş prokuroru Yuri Çaykanın adına sorğu ilə müraciət edib. Müraciətdə SSRİ-də keçirilən referendum zamanı dövlətin vahid şəkildə idarə olunması dəstəklənsə də o dövrdə hakimiyyətin atdığı qeyri-qanuni addımlar ölkənin dağılmasına səbəb olduğu bildirilib.

 İdrak Camalbəyli 

10 Nisan 2014 Perşembe

RUS GENERALİTETİNİN BAKI SƏFƏRİNDƏ İLGİNC DETALLAR


Moskva Avropa Şurasında müzakirələr gedən vaxtda rəsmi Bakıdan dəstək umub; Üzeyir Cəfərov: “Nəcməddin Sadıqovun rus generalına medal verməsi xəyanətə bərabərdir”

“Rusiya Silahlı Qüvvələrinin Baş Qərargah rəisi, ordu generalı Valeri Gerasimovun Azərbaycana səfəri əslində formal xarakter daşıyırdı. Səfərin arxasında qeyri-rəsmi razılaşmalar dayanır. O, Bakıda Azərbaycan siyasi rəhbərliyinin dəstəyini almaq niyyəti güdüb. Çünki hazırda Avropa Şurasında Rusiya ilə bağlı gərgin müzakirələr gedir”. 

Bu sözləri ehtiyatda olan polkovnik-leytenant Üzeyir Cəfərov qəzetimizə açıqlamasında səfərin nəticələrini şərh edərkən deyib. Onun sözlərinə görə, yaranmış vəziyyətdə Rusiya Azərbaycandan dəstək gözləyir: “Ona görə də rus generalitetinin Bakı səfərinin başqa məqsədi olmayıb və ölkəmiz üçün müsbət mənada heç bir nəticə əldə olunmayıb. Gerasimovun rəhbərlik etdiyi nümayəndə heyətinin Bakı səfəri Ukraynanın parçalanması ərəfəsinə təsadüf edir və qonşu dövlət üçün xüsusi əhəmiyyəti var”. 

Hərbi ekspert səfərin yekununda rus generalına medal verilməsini də Moskvaya jest kimi qiymətləndirir. Onun fikrincə, V.Gerasimov Bakı səfərində Azərbaycana bir kəlmə də dəstəyini ifadə etməyib. Bununla belə, onun döşünə orden taxılıb: “Nəcməddin Sadıqov rus generalına hərbi əməkdaşlıq sahəsində xidmətlərinə görə medal verdi. Hərbi sahədə əməkdaşlıq olması normaldır.

Buna görə başqa dövlətin generalına medal vermirlər. Özü də Valeri Gerasimov torpaqlarımızın işğalında maraqlı olan hərbçidir. Bu general ermənilərlə hərbi müttəfiqlik müqaviləsi imzalayıb, Ermənistanda hərbi baza saxlayır. Üstəlik, səfəri zamanı Azərbaycanı dəstəkləyən mövqe ortaya qoymadı. Bu halda generala medal vermək nə dərəcədə doğru qərardır?"

Ekspertin sözlərinə görə, bu tədbirdə Azərbaycanın xeyrinə heç bir nəticə əldə olunmayıb: “Ermənistan tərəfi tədbirə gəlməkdən imtina etdi. Çünki görüş formal xarakter daşıyırdı. Bizimkilər isə bu tədbirdə rus generalına medal verirlər. Rus generalına medal vermək xəyanətə bərabərdir. Məlum məsələdir ki, torpaqlarımızın işğalda qalmasında günahkar Rusiyadır”. 


Üzeyir Cəfərov Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin Baş Qərargah rəisi, general-polkovnik Nəcməddin Sadıqovun rəhbərliyi ilə Baş Qərargahın zabitlərindən ibarət qrupun cəbhə bölgəsinə getməsinə də münasibət bildirdi. O, bu addımı özbaşınalıq kimi qiymətləndirdi: “Artıq neçənci dəfədir bu məsələyə toxunuram. Prezident ciddi tədbir görməlidir. Hər dəfə ölkə başçısı xaricə gedəndə Nəcməddin Sadıqov cəbhəyə yollanır. Bu, kobud səhvdir. 
Bundan əvvəl də müdafiə naziri Zakir Həsənov, general-leytenant Rövşən Əkbərov və Nəcməddin Sadıqov ön səddə çıxmışdılar. 

Azərbaycan dövlətini çətin duruma qoyurlar. İndi də prezidentlə müdafiə naziri İrandadır. Nəcməddin Sadıqov dəstəsi ilə cəbhəyə gedib. Başa düşürəm, yanında rabitəsi var. Ancaq Ermənistan Qərb istiqamətindən hərbi müdaxilə edə bilər. Elə bil bu adam Azərbaycanın qəsdinə durub. Ümumi hərbi qaydaya görə, qərar qəbul etmək, döyüş hazırlığı vəziyyətinə gətirmək mexanizmi var. Prezident müdafiə nazirinə, nazir baş qərargah rəisinə tapşırıq verir. Ancaq onların heç biri ölkədə deyil və Nəcməddin Sadıqov dəstəsi ilə cəbhəyə gedib". 

Qeyd edək ki, görüşdə general-polkovnik N.Sadıqov Ermənistanın Azərbaycana qarşı hərbi təcavüzü nəticəsində ərazilərimizin işğal olunması faktını, bunun nəticəsində doğma ocaqlarından didərgin salınmış bir milyonadək qaçqın və məcburi köçkün soydaşlarımızın mövcudluğu problemini qonaqların diqqətinə çatdırıb və zəbt olunan ərazilərin mütləq azad ediləcəyinə əminliyini vurğulayıb.

E.Salamoğlu
musavat.com

9 Nisan 2014 Çarşamba

UKRAYNADAN RUSİYAYA AĞIR ZƏRBƏ - “ŞAYTAN” SATILIR



Ukrayna hökuməti nüvə başlığı daşıya biləcək “Şaytan” raketlərinin hazırlanma sxemlərini Türkiyə və digər üçüncü ölkələrə satmaq üçün hərəkətə keçib.  

 “Axar.az” türkiyə mətbuatına istinadən xəbər verir ki, Ukrayna Rusiyadan qisas almaq məqsədilə öz ərazisində istehsal edilən Rusiyaya məxsus P-36M2 “Voyevodo” raketlərinin texniki hazırlıq sxemlərini Türkiyə daxil başqa üçüncü ölkələrə satmaq üçün bəzi fəaliyyətlər göstərməkdədir. Qeyd edək ki, mövzuyla bağlı Rusiya Xarici İşlər Nazirliyi də “Ukraynaya ciddi xəbərdarlıq” başlığı altında bir açıqlama yayaraq Kiyev hökumətini ittiham edib.   

NATO-nun “Şaytan” adlandırdığı sözügedən P-36M2 raketini Rusiya nüvə hücumundan müdafiə sisteminin ən önəmli hissələrindən biri olduğunu hesab edir. Çünki bir sıra özəlliklərə malik olan bu raket ABŞ və NATO-nun qurmağı planlaşdırdığı nüvə raketlərindən müdafiə sisteminə qarşı ciddi müqavimət göstərə biləcək bir silah olaraq qiymətləndirilir. 

axar.az

ABŞ: “PUTİN AZƏRBAYCANA HƏRBİ MÜDAXİLƏ EDƏCƏK"


“Putin Azərbaycan və Gürcüstanda Rusiya meyilli müxalifət qüvvələri maliyyələşdirir”.  

 “Axar.az” “Val Strit jurnal”a (“The Wall Street Journal”) istinadən xəbər verir ki, bu açıqlama ilə siyasi ekspert Svante Kornelle çıxış edib.   O, Rusiyanın Qafqaza təsirinin həddən artıq gücləndiyini bildirib:   “Moskva Ermənistan üzərində nəzarətini artırıb. 2013-cü ilin sentyabrında Ermənistanı Gömrük İttifaqına zorla gətirməyə razı salıb. İndi isə növbə digər ölkələrindir. 

Putin Azərbaycan və Gürcüstanda Rusiya meyilli müxalifət qüvvələri, etnik azlıqları maliyyələşdirir. Bu ölkələrin rəhbərləri isə Qərbin Krım böhranına göstərdiyi münasibətdən heç də razı deyillər”.    

Ekspert bu ilin yayına qədər regionda vəziyyətin şiddətlənə biləcəyini deyib:   “Ermənistandakı hərbi bazaları hesabına rəsmi Moskva Azərbaycana hərbi təcavüz etmək imkanına sahibdir və bunu da edəcək. O, iki ölkə arasında münasibətləri şiddətləndirəndən sonra Dağlıq Qarabağı yenidən savaş mərkəzinə çevirməyə çalışacaq. Rusiya Gürcüstandan özünün Ermənistandakı hərbi bazaları üçün tranzit rolunu oynamasını tələb edəndə Qərb nə edəcək? Əgər yoxlanılmamış və kaprizli Tiflis ABŞ-ın dəstəyini üzərində hiss eləməsə, o zaman... Həmçinin bu ilin yayında Gürcüstan Avropa İttifaqına assosiativ üzvlüyə qəbul olacaq ki, bu da Rusiyanın təzyiqinin görünməmiş həddə çatacağına səbəb olacaq”.  

axar.az

NƏCMƏDDİN SADIKOVDAN MÜHARİBƏ MESAJI



“Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin təşkilatçıları bilməlidirlər ki, Azərbaycan xalqı mövcud durumla heç vaxt barışmayacaq”

Azərbaycan xalqının səbri tükənməz deyil. Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin təşkilatçıları reallıqları dərk etməlidirlər və bilməlidir ki, Azərbaycan xalqı mövcud durumla heç vaxt barışmayacaq. Azərbaycan beynəlxalq hüquq çərçivəsində ərazi bütövlüyünü bərpa etmək üçün bütün imkanlardan yararlanacaq. 

APA-nın məlumatına görə, bunu Bakıda MDB Baş Qərargah Rəisləri Komitəsinin iclasında Azərbaycan müdafiə nazirinin I müavini, Silahlı Qüvvələrin Baş Qərargah rəisi, general-polkovnik Nəcməddin Sadıkov deyib.

Azərbaycanın hərbi büdcəsinin ilbəil artdığını və bu tendensiyanın davam edəcəyini söyləyən N.Sadıkov bununla yanaşı ölkəmizin Qarabağ münaqişəsinin sülh yolu ilə həllinə tərəfdar olduğunu qeyd edib.

“Hesab edirik ki, problemin dinc yolu ilə nizamlanması üçün şanslar və ümidlər qalmaqdadır. Ermənistanın təcavüzkar qüvvələri BMT Təhlükəsizlik Şurasının qətnamələrinə tabe olmalı və Azərbaycan ərazilərini tərk etməlidir. Beynəlxalq hüquq hamı üçün eyni olmalıdır. İkili standartlara yer verilməməlidir və heç kim müstəsna hüquqa malik olmamalıdır”, - deyə o vurğulayıb.

N.Sadıkov qeyd edib ki, beynəlxalq təşkilatların, o cümlədən MDB-nin qətiyyətsizliyi Ermənistanın uzun müddət ərzində təcavüzü davam etdirmək üçün şərait yaradır.

“Bu gün Ermənistanın yürütdüyü siyasət onu bölgədəki bütün iqtisadi layihələrdən təcrid edib. Ermənistan digərlər ölkələrdən daha çox qazana bilərdi”, - deyə o bildirib.

N.Sadıkov həmçinin qeyd edib ki, Azərbaycan MDB-dəki fəaliyyətinə böyük önəm verir.

teleqraf.com

İSA SADIQOV ORDUNUN DURUMUNU DƏYƏRLƏNDİRDİ


Polkovnik Azərbaycan və Ukrayna ordularını müqayisə edərək, təhlükəli saydığı məqamı qabartdı

Mühacirətdə olan Qarabağ müharibəsi veteranı, polkovnik İsa Sadıqov Moderator.az-a çox maraqlı və hərbi təhlillərlə zəngin müsahibə verib. İ.Sadıqov cəbhə bölgəsində mina partlayışından sonra şəhid olmuş əsgərləri rəhmətlə anaraq bildirib ki, atəşkəsdən düz 20 il keçib və 20 ildir ki, bunlar cəbhənin bütün perimetri boyu gecə-gündüz addımbaaddım gedib gəlirlər: "Yəni hər yolu, hər cığırı, hər kolun dibini bilirlər və hansı yolla gedib -getməməyi də artıq əzbər bilirlər və ya bilməliydilər". 

Polkovnik deyib ki, artıq orduda elə acınacaqlı vəziyyət yaranıb ki, əsgər və zabitlər diversiya yoluyla baş verən “təsadüfi” ölümə alışıblar: "İndi məni bir məsələ maraqlandırır, kimsə bunları araşdırırmı bu minalar orda nə vaxtdan qoyulubmuş və bu vaxtadək onu niyə tapıb zərəsizləşdirməyiblər? Əgər bu təzə basdırılmış  minadırsa o zaman bəlli olacaq ki, təmas xətti qorunmur və ermənilər asanlıqla gətirib hətta daha içərilərimizə doğru mina basdıra bilərlər". 

Müdafiə nazirinin sabiq müavini hazırkı müdafiə naziri Zakir Həsənovdan bəhs edərək bildirib ki, o, Həsənovun da bir-iki çıxışını dinlədikdən sonra onun nəyə qadir olduğunu, onun ordunun başına hansı məqsədlə gətirildiyini anlayıb: "Bu adam ordudan tamamilə uzaq, qeyri-peşəkar bir şəxsdir. Təsəvvür edin ki, bu adam səngər görmədən, döyüşdə barıt qoxusu bilmədən qısa vaxtda baş leytenantdan gəlib general, sonra isə nazir oldu. Ancaq Talıb Mamedov, Kərim Vəliyev, Heydər Piriyev kimi peşəkar, ordunun nə ilə nəfəs aldığını xırdalıqlarıyla bilən cəsur zabitləri kənarda saxladılar, naşıları isə ora doldurdular. Nəcməddin Sadıkovun orda olmasını təsəvvür edəndə mənim bu orduya və millətə yazığım gəlir. Axı onun hələ sovet ordusunun vaxtından QRU-nun (Baş Kəşfiyyat İdarəsi) zabiti olduğunu hamı bilirdi. Amma 20 ildir ki, bu adam oturub ordunun baş qərargahında. Bu gün Ukraynada baş verənlər bunlara dərs olmadımı? Yəni Rusiyanın əli hara çatırsa həmin ölkələrdə eyni vəziyyətdir". 

İsa Sadıqov deyib ki, heç kim Nəcməddini yerindən tərpədə bilməz: "Ya da Nəcməddini əvəz edəcək başqa bir namizəd onun yerinə təklif ediləcək. Məqsəd də bu gün Ukraynada baş verənlərin hər an Azərbaycanda da baş verməsinə əlverişli zəmin yaratmaqdır. Uzağa getməyək, Ukraynada axırıncı 4-5 il ərzində 4 müdafiə naziri dəyişib. Onların 4-ü də Rusiya vətəndaşı olub. Biri isə hətta Rusiyanın Milli Qəhrəmanı idi. Ukraynanın daxili işlər naziri, hansı ki, “Berkut” xüsusi dəstəsinə millətə divan tutmaq əmri verdi, o da birbaşa Rusiyanın adamı idi. Krım və Cənub-Şərq vilayətləri Ukraynanın strateji nöqtələridir. Amma bu nöqtələrdə qəsdən bir dənə də olsun ortabab hərbi hissə yerləşdirilməyib. Yəni həmin hərbi hissələrdə nə şəxsi heyət var, nə silah-texnika. Amma Ukraynanın ən elit hərbi hissələri isə bu ölkənin qərb sərhədləri boyu yerləşdirlib. Adama deyərlər ki, məgər Avropadan Ukraynaya hücum təhlükəsi var ki? Nəticədə Ukrayna kimi 50 milyonluq bir dövlət  Krımdakı bir ovuc rus əsgərinin qarşısında aciz qaldı. Yarımadada rusların cəmisi 15 minlik hərbi qüvvəsi var idi. Yəni axırıncı 5-6 ildə Ukrayna ordusu Moskvanın əliylə tamamilə dağıdılmışdı. Kimin əlinə nə gəlir satırdı, dağıdırdı, rüşvət və korrupsiya tüğyan edirdi. Qəsdən elə şərait yaratmışdılar ki, Rusiya bazasında əmək haqqı 10 min olduğu halda, onun qonşuluğundakı hərbi hissələrdə uzağı min rubl alırdılar. Ukraynadakı polislərsə asayiş keşikçisi kimi yox, banditlər kimi hərəkət edirdilər". 

musavat.com

QƏRİBƏ MƏNTİQ


ƏLİ MƏSİMLİ : Avropa Azərbaycan qazından faydalanmaq istəyirsə, Azərbaycanı Rusiyanın təzyiqi qarşısında tək qoymamalıdır… 

Avropa Komissiyasının prezidenti Joze Manuel Barrozu Bolqarıstanın keçmiş Daxili İşlər naziri Çvetan Çvetanovun Avropa Birliyinin “Cənub axını” layihəsinə münasibəti ilə bağlı sualına cavabında bildirib ki, əgər Azərbaycan Rusiyanın təzyiqi qarşısında dayana bilsə, “Cənub axını” kəmərinin əvəzinə Azərbaycan qazı Avropa üçün daha əhəmiyyətli ola bilər. 

Avropa Rusiya qazından tədricən imtina edib, alternativ mənbələr hesabına özünün qaza olan tələbatını ödəmək istəyir. Həmin alternativ variantlardan biri də Azərbaycan qazıdır. Alternativ qaz təchizatı Avropaya lazımdırsa, güclərin qeyri- bərabərliyi şəraitində Rusiyanın təzyiqi qarşısında təkbaşına duruş gətirməsini yalnız Azərbaycanın üzərinə atmaq çox qəribə məntiqdi…

Fikrimizcə, bu məsələ real vəziyyəti və qüvvələr nisbətini nəzərə almaqla həll edilə bilər. Avropa Azərbaycan qazından faydalanmaq istəyirsə, Azərbaycanı Rusiyanın təzyiqi qarşısında tək qoymamalıdır… ABŞ və Avropa ”Bakı -Tbilisi - Ceyhan” Strateji Neft Kəməri də daxil olmaqla, Türkiyə üzərindən qərbə yönəldilmiş bütün kəmərlərin etibarlı müdafiə sisteminin qurulması üçün  fikirdə, sözdə və işdə real nəticəsi görünən fəaliyyətə başlamalıdır.

8 Nisan 2014 Salı

" UKRAYNADA BÖHRAN RUSİYADAKI REJİM ÇÖKƏNƏ QƏDƏR DAVAM EDƏCƏK "


Bu sözləri “Axar.az”a açıqlamasında politoloq Vəfa Quluzadə deyib. O, Ukraynanın Rusiyanı çökdürmək üçün sadəcə qığılcım olduğunu bildirib: “Əsas məsələ Ukrayna deyil. Ukrayna sadəcə olaraq bəhanədir. 91-ci ildə Sovet imperiyası tam süquta uğramadı. Rus imperiyası Rusiya Federasiyası adı altında qaldı və dəyişmədi. Qərb ümid edirdi ki, Rusiya dəyişib nə isə daha demokratik bir dövlət olacaq. Amma bu, baş vermədi. Rusiya yenə antiqərb qurum kimi qaldı. Bu qarşıdurma davam edir. Qarşıdurmada Ukrayna sadəcə olaraq qığılcımdır. Bu qığılcım Qərbi ayağa qaldırdı. Qərb 1991-ci ildən bəri Rusiyaya qarşı heç bir sərt addım atmamışdı. Hətta Abxaziya və Cənubi Osetiya işğal olunanda da Qərb Rusiyaya toxunmamaq haqqında qərar vermişdi. Məqsədi isə bu imperiyanın özü-özünə çürüyüb dağılmağına şərait yaratmaq idi. Ukrayna hadisələri Qərbə sübut elədi ki, zorla süquta uğratmasalar, bu imperiyaya heç bir şey olan deyil”. Politoloq Ukraynada böhranın Rusiyadakı rejim çökənə qədər davam edəcəyini qeyd edib: “Söhbət indi Qərb və Rusiya qarşıdurmasından gedir. Mən təəssüf edirəm ki, ukraynalılar belə vəziyyət düşüblər. Amma Qərblə Rusiyanın müharibəsi gedir və buradan Rusiyanın qalib çıxması mümkün deyil. Qarşıdurma rejim çökənə qədər davam edəcək”. Vəfa Quluzadə Qərb-Rusiya qarşıdurmasının dünyanın düzənini dəyişə biləcəyini deyib: “Kim düşünürsə ki, Ukrayna parçalandıqdan sonra hər kəs gedib Putinin əlini sıxıb onların neftini alacaq, yanılır. Bu cür insanlar çox sadəlövhdür. Əgər onlar Ukraynanın bu yollarla parçalanmasını davam etdirsələr, Rusiyaya qarşı təzyiqlər artacaq. Həm iqtisadi, həm hərbi. Artıq görürsünüz ki, NATO Rusiyanın sərhədində təyyarələrini, gəmilərini yavaş-yavaş yerləşdirir. NATO artıq əsgəri qarşıdurmaya da hazırlaşır. Bu, dünyanın sifətini dəyişəcək məsələdir. Əvvəl Rusiya səsləndirirdi ki, çoxqütblü dünya olmalıdır. Amma indi Rusiya çökəndən sonra baxarıq görək dünya neçə qütblü olacaq”. 

BARROZO : "AZƏRBAYCAN RUSİYANIN QARŞISINDA DURUŞ GƏTİRƏRSƏ..."


Avropa üçün “Cənub axını” qaz kəməri, Rusiyanın israrına baxmayaraq, prioritet deyil. Layihə “Şimal axını”ndan fərqlənsə də, təchizatçı əvvəlkidir – “Qazprom”
Apa-nın Ukraynanın UNN agentliyinə istinadən verdiyi məlumata görə, bu sözləri Avropa Komissiyasının sədri Joze Manuel Barrozo deyib. J. M. Barrozo bildirib ki, “Cənub axını”nın yerinə Azərbaycandan İtaliya vasitəsilə çəkiləcək qaz kəməri Avropa üçün prioritet ola bilər - əgər Azərbaycan Rusiyanın təzyiqi qarşısında duruş gətirərsə: “Mən Bolqarıstana xəbərdarlıq etmək istərdim ki, onlar Rusiya ilə qaz kəmərləri layihələrinin həyata keçirilməsinə ehtiyatla yanaşsınlar və ölkə energetikasının diversifikasiyasını təmin edəcək digər qaz kəmərlərinə üstünlük versinlər. Məhz bu səbəblə Bolqarıstan və Rumıniyanın Avropa Birliyinə birləşdirilməsi tarixi əhəmiyyət daşıyır. Bolqarıstanda Rusiya casusu olan insanlar var. Ona görə də bu ölkələrin AB-yə qəbulu doğrudan da böyük tarixi əhəmiyyətə malikdir”.  
   
Qeyd edək ki, “Cənub axını” Qara dəniz akvatoriyasından Cənubi və Mərkəzi Avropa ölkələrinə ildə 63 milyard kubmetr təbii qazın nəqlini nəzərdə tutan qlobal infrastruktur layihəsidir. Hazırda Rusiya, Bolqarıstan və Serbiyada kəmərin tikintisi gedir. 2015-ci ilin sonunda kəmərə ilk qaz vurulmalıdır. Layihə 2018-ci ildə tam gücü ilə fəaliyyətə başlamalıdır. 

6 Nisan 2014 Pazar

ƏRDOĞANIN BAKI SƏFƏRİNİN GİZLİNLƏRİ


Novruz Məmmədov : «Azərbaycanla Türkiyə arasında hərbi müttəfiqlik müqaviləsinin bağlanması gündəlikdədir»

Rəcəb Tayyib Ərdoğan Bakıya həm də «Twitter», «Youtube» kimi şəbəkələrin Türkiyə ərazisində bağlanması barədə populyar olmayan qərarlar qəbul edəndən sonra gəlmişdi. 
Ümumiyyətlə etiraf edim ki, məndən ötrü Ərdoğanın Azərbaycana səfəri heç vaxt indiki qədər maraqlı olmamışdı. Əvvəla ona görə ki, Ərdoğan Azərbaycana Rusiyanın regionda xüsusi fəallıq nümayiş etdirməsi, Krım türklərinin taleyinə də toxunan aqressiv qərarlar qəbul etməsi ilə bir vaxtda gəlmişdi. İkinci tərəfdən baş nazirin Azərbaycana səfərini onun bu ərəfədə verdiyi müxtəlif bəyanatlar kifayət qədər cazibədar edirdi. Baş nazir seçki ərəfəsindəki çıxışlarında Azərbaycanın adını çəkmiş və bu zaman heç də həmişə ton müsbət olmamışdı. 
Üstəlik də Türkiyədən sızan Nurun bir şəfəq cızığının da Azərbaycandan keçməsi, bu təriqəti daşıyanların Azərbaycanda mühüm postlarda qərar tutması barədə deyilənlər türk demiş söz konusu idi və bu baxımdan hətta belə söhbətlər də gəzirdi ki, qonaq gələndə bir iki ali nəfərin taleyi həll olunacaq. Hətta guya baş nazir özü ilə hansısa siyahı gətirib və sair. Elə bütün bunlara görə də Rəcəb Tayyib Ərdoğanın Azərbaycana səfəri sətiraltıları ilə də maraq doğururdu. Amma bu, həm də o Türkiyənin başbakanı idi ki, Azərbaycanın ağır günlərində onun başının üstünü kəsdirmişdi, özünün «Qızıl şahinlər»i ilə. Bu şahinlər göydə Allahdan aşağı qanadları ilə sipər çəkmişdi ki, Azərbaycanı qorusun. Bu dəfə də oxşar vəziyyət yaranmışdı. Baş nazir o zaman gəlmişdi ki, Rusiyadan təhdid dolu bəyanatlar gəlir, gizlətməyəcəyəm, cəmiyyətin müəyyən yaruslarında Azərbaycana mümkün müdaxilə ilə bağlı təşviş də var. Görünür, belə düşünənlər də haqlıdır ki, Türkiyə növbəti dəfə hamıya Azərbaycanın tək olmadığını sübut etmək istəyir. Elə bu səbəbdən də Prezident Administrasiyası rəhbərinin müavini, Əliyev - Ərdoğan danışıqlarında iştirak etmiş Novruz Məmmədovla görüşə xüsusi maraqla getmişdim. Məncə zənnimdə də yanılmadım. 
Novruz Məmmədov : «Azərbaycanla Türkiyə arasında hərbi müttəfiqlik müqaviləsinin bağlanması çoxdandır ki, gündəlikdədir. Bu gün beynəlxalq münasibətlərdəki vəziyyət təkcə bir ölkənin istədiyindən asılı olmur. Hansı ölkə olursa olsun. Türkiyə NATO üzvü olduğu üçün, onun üzvlər qarşısında müəyyən öhdəlikləri var. NATO üzvü olan bəzi ölkələr ola bilər ki, bu əməkdaşlığa müsbət yanaşmazlar. Belə ölkələr olub və var. Özünüz də müşahidə etdiniz, bu günlərdə Türkiyənin yüksək çinli hərbçiləri və müdafiə naziri burada oldu. Münasibətlərin dediyiniz səviyyəyə çatması üçün müəyyən addımlar atılır. Düşünürəm ki, buna nikbin baxmaq lazımdır».

Mir Şahin «Hesabat»


«RUSİYADAN NÜMUNƏ GÖTÜRÜB TARİXİ TORPAQLARIMIZI QAYTARMALIYIQ»


İlham Əliyev : «İşğal edilmiş bütün tarixi Azərbaycan torpaqlarına qayıdacağıq»

Novruz müəllimlə biz Rusiyanın Ukrayna gedişindən Azərbaycana toxuna biləcək fəsadlar barədə də danışdıq. O, nikbinliklə hər hansı fəsada inanmadığını, Azərbaycanın dünyadakı dəyərinin və aparılan balanslaşdırılmış siyasətin onu hər hansı belə xoşagəlməzlikdən sığortaladığını dedi.

Eyni zamanda ANS-in bu mövqeyini də bəyəndi ki,Azərbaycan özünü Ukrayna ilə müqayisə etməməli, əksinə bəlkə Rusiyadan nümunə götürərək öz tarixi ərazilərini qaytarmaq istiqamətində ciddi çalışmalıdır. ANS-in təhlil xidmətinin gəldiyi qənaət isə belədir: Bir halda ki, Rusiya nə vaxtsa ona məxsus olmuş Krımı özünə qaytarır, onda Azərbaycan Zəngəzur haqqında niyə düşünməsin? Niyə biz bu barədə Avropanın, lap elə bu yolu öz müasirlərinə göstərən Rusiyanın köməyindən istifadə etməyək. Bəlkə Jirinovskini onun isti,qızğın-qızdırmalı bəyanatları ilə məhz ona görə ortaya atıblar ki, Azərbaycanın fikrini belə tarixi həqiqətlərdən yayındırsınlar. Zəngəzur Putinin təbirincə desək, məhz Sovet Hökumətinin səhv qərarı nəticəsində 1923-cü ilin noyabrında Ermənistana verilib. Tarix boyu Azərbaycanınkı olmuş bu əraziləri geri qaytarmaq haqqımızdır. Prezident İlham Əliyevi dinləyək.

«Gələcəkdə azərbaycanlılar bütün tarixi torpaqlarında yaşamalıdırlar. Bizim tarixi torpaqlarımız İrəvan xanlığıdır, Göyçə, Zəngəzur mahallarıdır. Bunlar bizim tarixi torpaqlarımızdır. Vaxt gələcək biz orada da yaşayacağıq. Azərbaycan öz ərazi bütövlüyünü bərpa edəcək, öz suverenliyini bərpa edəcək. Biz azərbaycanlılar Dağlıq Qarabağa, eləcə də digər işğal edilmiş torpaqlara və bütün tarixi Azərbaycan torpaqlarına qayıdacağıq. Mən buna əminəm». 

Mir Şahinlə «Hesabat»

5 Nisan 2014 Cumartesi

ВОЙНА ПРИБЛИЖАЕТСЯ


Михеил Саакашвили :
Почему сумасшедший король России не успокоится
4 апреля 2014

В начале марта, после инсценировки референдума в Крыму под дулами автоматов Калашникова, Россия приступила к процессу аннексии региона и заложила фундамент, по словам Москвы, для «новых политико-правовых реалий», так сказать, новая русская парадигма для беззаконного мира. Как сказала канцлер Германии Ангела Меркель в своем выступлении в Бундестаге 13 марта, Россия принесла закон джунглей в цивилизованый мир. Для тех из нас, кто пережил попытки Владимира Путина предотвратить последствия того, что он называет «величайшей геополитической катастрофой» 20-го века - распад Советского Союза - то, что происходит в Украине не является неожиданным. Но это и не последний акт спектакля.
Теперь должно быть совершенно ясно, что первоначальный план Путина забрать восточную Украину путем мобилизации русского населения, не удался. Но это не значит, что он отступит. Российские стратеги говорят о «выходных гнева», которые могут включить в себя что-то на подобие вооруженной осады правительственных зданий в южной и восточной частях Украины. Если этим местным провокаторам и «силам самообороны» удастся удержать эти здания, как это было в Крыму, это может стать основой для дальнейшего военного вмешательства. Мы больше не должны удивляться этим циничным спекталям.
История может быть полезным руководством для политиков: во-первых, чтобы помочь предотвратить новые катастрофы, а во-вторых, чтобы помочь реагировать на катастрофы, которые неизбежно случаются, даже несмотря на идеально продуманные планы. И все же, много политиков не учатся на опыте прошлого и делают те же ошибки, что сделали их коллеги десятилетия назад. В эти дни я не могу не вспомнить знаменитую фразу Йоги Берра «Это дежа вю, снова и снова».
В Чечне десятки тысяч людей были убиты только для того, чтобы Путин почувствовал себя президентом и укрепил свою власть. Затем, когда цветные революции и последующие успешные реформы, стали угрозой для его правления, он вторгся в Грузию, чтобы искоренить эту «заразную» модель и снова подтвердить свою власть. Теперь же, столкнувшись с очередным уменьшением популярности в России, революцией сланцевого газа в Северной Америке, необходимостью постоянного доступа к порту для оснащения своих союзников на Ближнем Востоке, Путин напал на Украину и захватил Крым.
И все же, даже с этими бесчисленными примерами, Запад продолжает не понимать или прощать агрессию Путина. В эти дни многие эксперты заняты переоценкой ценностей, в которой риторическим вопросом становится тезис о том, как Запад перестарался с расширением НАТО и ЕС и как он напрасно спровоцировал русского медведя. Вывод, к которому они приходят, что одна из причин такого дерзкого поведения России, лежит в активности Запада. Это особый вид интеллектуального самобичевания, а для Путина это еще и показатель слабости Запада, который только прибавляет ему храбрости.
Невилл Чемберлен, объясняя руководителям больших европейских держав почему они должны смириться с гитлеровской оккупацией Судетской области, утверждал, что европейцы не должны обращать внимание на «ссору в далекой стране между людьми, о которых мы ничего не знаем». А теперь я слышу как многие эксперты говорят об «асимметрии интересов», подразумевая, что Россия имеет право аннексировать земли соседних стран по той простой причине, что она больше заботится о них, чем Запад. Другие же полагают, что мы все должны свыкнуться с мыслью, что Крым «ушел» и Россия никогда не отдаст его обратно. Это именно то, что мне сказали летом 2008 года. Я должен был смириться с мыслью, что часть территории Грузии, оккупированная Россией, «ушла» навсегда.
Но эта логика имеет свое продолжение. Как мы знаем из истории, циклы умиротворения, как правило, становятся короче с геометрической прогрессией. И вскоре те же эксперты могут заявить, с абсолютно беспристрастным лицом, что Молдова, Латвия или даже какая-то провинция Польши «утеряна». И это только потому, что Россия не в настроении отдать все обратно.
Самой большой жертвой для Запада будут не страны, 
которые уже являются или стремятся быть их союзниками, 
а принципы, на которых построен Западный мир.
Самой большой жертвой для Запада будут не страны, которые уже являются или стремятся быть их союзниками, а принципы, на которых построен Западный мир. Правда в том, что Грузия, Украина и Молдова просто наказаны Россией за их желание жить в свободном и демократическом обществе, которое разительно отличается от модели Путина.
Конечно, Москва не слишком заботилась о миноритарном русском населении в ближнем зарубежье до тех пор, пока эти страны управлялись удобными для Кремля коррумпированными дружками. Но за предыдущее десятилетие Грузия, Украина и Молдова научились ориентироваться на Запад, не столько из-за геополитических интересов, а потому, что их люди стремятся к западному образу жизни, который уважает права человека и всеобщие ценности. По этой причине, Запад должен приютить эти страны не только из прагматических расчетов, но и для укрепления самих принципов, которые превратили западные демократии в самые успешные общества в мировой истории.
Основные факты абсолютно ясны. Россия представляет самую большую угрозу для международного права и порядка со времен вторжение в Афганистан в 1979 году. И хотя Запад обладает гораздо большим превосходством над Россией (как в экономическом, так и военном аспектах), чем это когда-либо было над Советским Союзом, сегодняшние лидеры не горят желанием воспользоваться такой асимметрией.
Проблема, возможно, связана с амбивалентностью большинства региональных экспертов, которые задают тон мышлению западных лидеров. Их основное неправильное восприятие России основано на том, что они не понимают разницы между советской номенклатурой и коррумпированной элитой современной России. Они совсем недооценивают привязанность российских элит к их особнякам и банковским счетам на Западе. Кроме того, ключевые лица, принимающие решения от имени Москвы, более зависимы финансово и морально от Запада, чем бюрократы брежневской эпохи. Санкции могут успешно отделить эту группу от ближайшего окружения Путина, но они должны быть более ощутимы и всеобъемлемы.
И все же, несмотря на риторику президента Барака Обамы, Запад, а в особенности Европа, не очень то и хочет вводить более жесткие санкции. В отличие от времен холодной войны, западные компании получают намного больше пользы от сегодняшней России и поэтому они тоже обязательно пострадают от них. Но после первого этапа санкций, акции восстановились в цене, так как рынки стабилизировались, не увидев далеко идущих последствий этих мер. Так каким же образом Запад хочет, чтобы Путин воспринял его всерьез, если даже Уолл-стрит не верит в серьезность намерений западного альянса? Дилемма проста: хочет ли Запад заплатить эту цену сейчас, или отсрочить решение и заплатить гораздо больше в будущем?
Выбор лучше всего может быть описан в медицинских терминах. Рак российской агрессии впервые проявился в Грузии, но Запад решил не обращать внимание на диагноз и лечить болезнь аспирином. Крым является метастазой того, что произошло в Грузии, но Запад по-прежнему исключает хирургическое вмешательство (то есть военное), как имеющее слишком высокий риск. Но по крайней мере он должен применить химиотерапию. Да, это означает, что Запад, и в частности европейские компании, будут ощущать в краткосрочной перспективе последствия собственных препаратов. Но в долгосрочной перспективе эта болезненная доза является единственным способом, чтобы помочь убить рак под названием Путин.
Уинстон Черчилль однажды пророчески сказал умиротворителям Гитлера: «Вам был дан выбор между войной и бесчестьем. Вы выбрали бесчестие и у вас будет война». Конечно, мы не можем ожидать от современных политиков, одержимых соцопросами и промежуточными выборами, что они будут последователями Черчилля все время. Но как минимум, они должны не хотеть войти в историю как Невиллы Чемберлены 21-го века. И невосприятие Путина таким, какой он есть и всегда был, лежит в основе умиротворения.
Эд Джонсон для FP